قشقایی: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌شده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نام زبان در همه ویکی‌ها
R.s.mirghayed (بحث | مشارکت‌ها)
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۱۲:
'''قشقایی''' یا '''ایل قشقایی''' یکی از اتحادیه‌های ایلی<ref group="یادداشت">اتحادیه ایلی یا بزرگ ایل، از اتحاد چند ایل و طایفه بزرگ تشکیل می‌شد که و از لحاظ گستردگی همانند یک دولت کوچک در ایران عمل می‌کرد که توسط ایلخانی و ایل‌بیگی اداره می‌شد، نمونه دیگر این‌گونه اتحادیه، ایل [[بختیاری]]، [[ایل بویراحمدی|بویراحمدی]] و [[ایلات خمسه|خمسه]] است</ref> [[ایران]] است که مانند بسیاری از اتحادیه‌های ایلی متأخر ایران مخلوطی از قبیله‌هایی با ریشه‌های قومی گوناگون [[مردم ترک|ترک]]، [[مردم لر|لر]]، [[مردم کرد|کرد]] و [[مردم عرب|عرب]] است، اما بیشتر قشقایی‌ها ریشه‌ای [[ترک تبار|ترک]] دارند و تقریباً تمامشان به گویشی از زبان‌های [[ترکی اغوز]] غربی صحبت می‌کنند که خود آن را ترکی می‌نامند.<ref name = "iranica2003" /> اکثریت قشقایی‌ها [[تشیع|شیعه‌مذهب]] هستند.<ref>{{پک|Fast|2010|ص=۱۵۳}}</ref> جمعیت ایل قشقایی در سال ۲۰۱۶ میلادی حدود ۹۵۹ هزار نفر تخمین زده شده.<ref>https://www.ethnologue.com/country/IR/languages</ref>
 
مرکز اصلی این ایل استان فارس است. اما به دلیل وسعت اراضی و قلمرو در دیگر استان‌ها نیز ساکن هستند. از این جمله می‌توان به استان‌های [[استان کهگیلویه وبویراحمد|کهگیلویه وبویراحمد]] (گچساران)، [[استان چهارمحال و بختیاری|چهارمحال و بختیاری]] (بروجن،بن سامان،و کیان، جونقان، بلداجی، طاقانک)،سامان [[استان خوزستان|خوزستان]] (هفتکل، قلعه تلهفتکل)، [[استان اصفهان|اصفهان]] (قسمتهایی از سمیرم، دهاقان، فریدن و لنجان) و [[استان بوشهر|بوشهر]] (دشتستان و دشتی) اشاره نمود. قشقایی‌ها در دوره‌های مختلف به‌تدریج به این سرزمین کوچیده و در آن ساکن شده‌اند.
 
عشایر ترک‌زبان در سراسر ایران پراکنده‌اند. استقرار ایلات ترک در مناطق گوناگون ایران در دوران [[سلجوقیان]]، تیموریان و [[صفویه]] شدت یافته‌است.