سلانگور: تفاوت میان نسخه‌ها

|-

<tr class="mergedtoprow">

</tr><tr class="mergedtoprow">

<td colspan="2" style="text-align:center;">'''سلاڠور دار الإحسان'''</td>

<tr>

<td colspan="2" style="text-align: center; padding: 0.7em 0.8em 0.7em 0.8em;;">

</td>

 

<td class="maptable" colspan="2" align="center" style="padding: 0.4em 0 0.4em 0;">

<table style="width: 100%; background: none;" align="center">

</table>

</td>

 

<tr class="mergedrow">

</td>

</tr>

در ۱۸۷۴ و پس از اتمام جنگ داخلی , بریتانیایی‌ها کار را برای کنترل آغاز کردند. سلطان راضی شد که به تثبیت رزیدنت بریتانیا در کلانگ تن دهد و از این سال تا ۲۵ سال بعد , این ایالت رشد و رفاه بسیاری یافت که بیشتر بر پایه قلع بود. یکی از مشهورترین «رزیدنت بریتانیاًهای این ایالت, فرانک سوئتنهام بود که روابط بین سلطان‌ها و روسای محلی را بهبود بخشید. او سلطان‌های چهار ایالت ([[پراک]] , [[سلانگور]] , [[نگری سمبیلان]] و [[پاهانگ]]) را پای میز مذاکره کشاند و متحد کرد و این اتحاد نهایتا در ۱۸۹۶ به [[ایالات فدراتیو مالایی]] بدل شد.

 

 

== سیاست ==

این ایالت بر ساحل غرب [[مالزی غربی]] قرار دارد و از شمال به [[پراک]] ، از شرق به [[پاهانگ]] ، از جنوب به [[نگری سمبیلان]] و از غرب به [[تنگهٔ ملاکا]] محدود می‌شود.

 

سه مرز این ایالت آبی هستند, تنگه ملاکا از غرب, سونگای سپانگ (رودخانه سپانگ) از جنوب و سونگای برنام (رودخانه برنام) از شمال.

ترکیب قومی سلانگور بر طبق آمار ۱۹۹۵ از این قرار است: