ویل دورانت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Azadeh arshadi (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۷۸:
 
== آثار و فعالیت‌ها ==
مهم‌ترین اثر او ''[[تاریخ تمدن (کتاب)|تاریخ تمدن]]''، مجموعه کتابی ۱۱ جلدی است که با همکاری [[آریل دورانت]]، همسرش نوشته‌است. ویویل دورانت در این کتاب توانسته‌است با استفاده از آثار مورخان دیگر (از [[هرودوت]] تا [[آرنولد توین‌بی]])، که از ابتدای تاریخ مکتوب بشر تا کنون زیسته‌اند، مکتب نوینی از تاریخ‌نگاری را به وجود آورَد.
 
برخلاف دیگر تاریخ‌نگاران، که تنها تمرکزشان بر روی وقایع تاریخی و سیر تمدن بشری بود، وی در اثر خود به عوامل تمدن‌ساز در طول تاریخ نیز توجه می‌کند. در این باره نقل‌قولی دارد که چنین است: «تمدن رودی است با دو ساحل»{{نشان|۱}}. این نقل‌قول به‌طور ضمنی به این مسئله اشاره دارد که تاریخ‌نگاران اغلب نهایت توجه و دقت خود را صرف رودخانهٔ در جریانِ تاریخ نموده‌اند که معمولاً پرآشوب و پرهیاهوست و اجازهٔ برداشت‌ها و تفاسیر صحیح را نمی‌دهد. در مقابل، او دیدگاه دیگری را مطرح می‌کند که در آن حواشی تاریخ و تمدن (ساحل‌ها) می‌توانند به اندازهٔ خودِ متن تاریخ مهم باشند. به‌نظر او، همهٔ مردمانی که در طول تاریخ خانه و مجسمه ساختند و شعر سراییده‌اند هم در شکل‌گیری تمدن نقش داشتند. ویل دورانت در کتاب ''درس‌هایی از تاریخ''، که در سال‌های آخر زندگی خود نوشت، می‌گوید که تاریخ ملت‌ها را باید با توجه به پدیده‌های علمی جدید نوشت.
 
ازجملهاز جمله آثار شناخته‌شدهٔ وی در [[ایران]] می‌توان به دو اثر دیگر، یعنی [[تاریخ فلسفه (کتاب)|تاریخ فلسفه]] و [[لذات فلسفه (کتاب)|لذات فلسفه]]، برگردان دکتر [[عباس زریاب خویی]] اشاره کرد. (کتاب تاریخ تمدن او در ایران در ۱۱ جلد از سوی انتشارات علمی و فرهنگی به چاپ رسیده‌است)
 
اووی با اینکه می‌خواست کشیش شود اما در دانشگاه بیشتر علوم، از [[زیست‌شناسی]] گرفته تا تعلیم و تربیت را تجربه کرد. اما بالاخره بعد از خواندن کتاب ''اخلاقِ'' [[اسپینوزا]] به سراغ فلسفه رفت، آن رشته را تا [[دکترا]] ادامه داد و استاد دانشگاه شد و کتاب‌های فلسفی زیادی تألیف کرد.
 
هنری توماس در کتاب ''بزرگان فلسفه'' یک فصل را به او اختصاص داده و نوشته‌است: «بزرگ‌ترین کار او در فلسفه این بود که افکار پیچیدهٔ فلسفی را به زبان ساده بیان کرد. او فلسفه را، که دور از دسترس مردم عادی بود، به خانه‌های آن‌ها برد و آن را برای همه قابل فهم کرد.»