جنگ افغان و عثمانی (۱۷۲۷–۱۷۲۳): تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
خط ۱۴:
[[عثمانیان|عثمانیها]] هم به سرزمینهای صفوی یورش بردند و به بخشهایی از غرب ایران چیره شدند. با [[پیمان استانبول (۱۷۲۴)]] [[عثمانیان|عثمانیها]] و [[روسیه تزاری|روسها]] توافق به تقسیم مناطق تصرف شده کردند. در این میان [[اشرف افغان]] که خود را وارث تاج و تخت ایران میدانست خواهان بازگرداندن مناطق متصرفه بود ولی [[عثمانیان|عثمانیها]] به جنگهای خود در [[آذربایجان]] ادامه دادند. [[اشرف افغان]] باشنیدن هدف عثمانیها مبنی بر بازگرداندن شاه سلطان حسین به تخت پادشاهی ایران (بعنوان شاه دست نشانده) وی را کشت و سرش را برای [[عثمانیان|عثمانیها]] فرستاد. سپس او [[استحکامات|برج و باروی]] شهر را بهبود بخشید و برای دیدار با سپاه ترک به راه افتاد. در ۲۰ نوامبر ۱۷۲۶ آنها را در [[خرم آباد]] در جنوب [[همدان]] شکست داد. ای پیروزی عمدتا دستاورد نفوذ در صفوف سربازان عثمانی توسط عوامل تحریک کننده ای بود که بر ایمان سُنّی مشترک [[ترک|ترکها]] و [[افغان|افغانها]] تاکید داشت. بدین صورت که نفوذی ها از جنگ برادرانه تاسف میخوردند و خواستار یکپارچگی در برابر دشمن یگانه یعنی [[ایران|ایرانیهای]] بدعت گذار بودند.
این راهبرد بویژه باعث کاهش سواره نظام کُـــرد شد. [[اشرف افغان|اشرف]] که ترجیح می داد بیشتر از این پیشروی نکند، مذاکرات با [[عثمانیان|عثمانیها]] را آغاز کرد که به امضای پیمان صلحی نامــــوَر به [[پیمان همدان]] در اکتبر ۱۷۲۷ انجامید. [[افغان|افغانها]] بدون داشتن تجربه قبلی [[دیپلماسی]] یا فرمان راندن به یک ملت، پیمانی بستند که بر پایه آن فرمانروایی [[عثمانیان|عثمانیها]] بر بخشهای باختری و شمال باختری ایران تثبیت شد و [[اشرف افغان|اشرف]] از ادعاهای ارضی خود دست برداشت، در برابر عثمانی اشرف را بعنوان شاه ایران برسمیت شناخت و حق ضرب سکه و فرستان سالیانه کاروانهای زیارتی به مکه را برای هوتکیان محفوظ داشت.
== بن مایه ==
| |||