م.ا. بهآذین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
لینک های لازم اضافه شد برچسبها: متن دارای ویکیمتن نامتناظر ویرایشگر دیداری |
||
خط ۳۰:
| جوایز =
}}
'''محمود اعتمادزاده''' (م.ا. '''بهآذین''') (۱۲۹۳–۱۳۸۵) فعال سیاسی، نویسنده و مترجم نامدار معاصر [[ایران]]ی بود. بهآذین فعالیتهای ادبی خود را از سال ۱۳۲۰ –زمانی که قهرمان مجروح دوران جنگ بود و یک دست نداشت– با انتشار [[داستان کوتاه|داستانهای کوتاه]] خود آغاز کرد. نوشتهها و داستانهای کوتاهِ بیشتری در طولِ سالهای بعد به رشتهٔ تحریر درآورد و با ترجمهٔ آثار
|کتاب= '''اعترافات شکنجهشدگان''' عبدالعلی دستفروش در اولین سال 57 کتابی در تحلیل اشاره او منتشر کرد.
|نویسنده = [[ارواند آبراهامیان]]
خط ۴۳:
در بیست و سوم دی ۱۲۹۳ در کوی خُمِران چهلتن<ref>خُمِر به ضم خا و کسر میم به معنی کوزهگر، کوی خُمران یعنی محلهٔ کوزهگران</ref> شهر [[رشت]] به دنیا آمد. آموزش ابتدائی را در رشت، سه سال اول متوسطه را در [[مشهد]] و سه سال آخر متوسطه را در [[تهران]] ادامه داد. در سال ۱۳۱۱ جزو دانشجویان اعزامی ایران به [[فرانسه]] رفت و تا دیماه ۱۳۱۷ در فرانسه ماند. زبان فرانسوی را آموخت و از [[دانشکده مهندسی دریائی برِست|دانشکدهٔ مهندسی دریائی برِست]] (Brest) و [[دانشکده مهندسی ساختمان دریائی|دانشکدهٔ مهندسی ساختمان دریائی]] در [[پاریس]] گواهینامه گرفت.
پس از بازگشت به ایران به [[نیروی دریایی ایران|نیروی دریائی]] پیوست. با درجهٔ ستوان دوم مهندس نیروی دریائی در [[خرمشهر]] مشغول به کار شد. دو سال بعد به نیروی دریائی در [[بندر انزلی]] منتقل شد و ریاست تعمیرگاه این نیرو به عهدهاش گذاشته شد.
در چهارم شهریور ۱۳۲۰ در جریان [[اشغال ایران در جنگ جهانی دوم|اشغال ایران]] و بمباران در
در تقابل با فشار تنگدستی و تنگناهای تأمین زندگی خانواده، به کار ترجمه پرداخت. از آن پس — تا پایان عمر — زندگی او به فعالیت سیاسی و اجتماعی و به ترجمه و نویسندگی گذشت.
بهآذین روز چهارشنبه ۱۰ خرداد ۱۳۸۵ بر اثر [[ایست قلبی]] در [[بیمارستان آراد تهران]] درگذشت.
[[پرونده:Behazin_Kasraie.gif|بندانگشتی|بهآذین و [[سیاوش کسرایی|سیاوش کسرائی]] در مصاحبه مطبوعاتی روز یکشنبه ۲۰ آبان ۵۸]]
|