مرغ پابزرگ: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
←‏جوجه‌کشی: اصلاح ارقام
خط ۲۱:
 
== جوجه‌کشی ==
معروفیت مرغ پابزرگ بیشتر از آن جهت است که وی بر خلاف دیگر پرندگان [[جوجه]]‌هایش را با خوابیدن بر تخم و گرم کردن با حرارت بدن به دنیا نمی‌آورد و از سامانه [[دستگاه جوجه‌کشی|جوجه‌کشی]] طبیعی استفاده می‌کند. تخم‌های این پرنده بسیار بزرگ است و [[زرده]] آن حجمی حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد تخم را در بر می‌گیرد. حدود ۲۰ تا ۲۵ عدد از تخم‌های این پرنده وزنی معادل یا بیشتر از خود پرنده می‌یابد و به همین علت پرنده قادر به گرم کردن تخم‌ها با حرارت بدنش نیست و ناگزیر است از طبیعت در این زمینه کمک بگیرد.<ref>Starck, JM & SUtter E (۲۰۰۰) Patterns of growth and heterochrony in moundbuilders (MEgapodiidae) and fowl (Phasianidae). J. Avian Biol. ۳۱31:۵۲۷527-۵۴۷547</ref>
 
این پرنده شش ماه قبل از زمان [[تخم گذاری]] آماده ی "پرورش نسل بعد از خود" می شود. نخست گودالی به قطر سه [[متر]] و عمق یک و نیم متر با پاهای بزرگ و نیرومند خود حفر می کند. این گودال در فصل [[زمستان]] مقداری باران درون خود جای می دهد.مگاپود، برگ ها و گیاهان مرطوب صحرا را جمع آوری کرده و در گودال می ریزد.این برگ ها با کمک [[باکتری]]‌های موجود در فضا و آب می پوسد. این پوسیدگی که تقریبا شبیه [[سوختن]] است، ایجاد [[گرما]] می کند.
کمی قبل از رسیدن [[فصل بهار]]، پرنده [[نر]]، روزی چند بار به این گودال سر می زند و مواد داخل آن را به هم می زند تا حرارت گودال در ۳۳ درجه ثابت بماند. و گرما و بخار زاید آن خارج شود. در نخستین روزهای بهار، [[پرنده ماده]] در این محل [[تخم]] می گذارد. روی تخم ها را با [[برگ]] های پوسیده می پوشاند و خارج می شود.
چند روز دیگر، برای گذاردن تخم دوم باز می گردد و همین طور هر چند روز، یک تخم می گذارد.
نگهداری از تخم ها را پرنده نر پذیرفته است. او در تمام این مدت می کوشد تا حرارت گودال را در ۳۳ [[سلسیوس|درجه]] نگاه دارد. چون اگر حرارت کمی بیشتر یا کمتر شود تخمها به جوجه تبدیل نمی شود.
 
== منابع ==