مرغ پابزرگ: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Vahidtaeid (بحث | مشارکتها) ←جوجه‌کشی: اصلاح ارقام |
Vahidtaeid (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۲۷:
چند روز دیگر، برای گذاردن تخم دوم باز می گردد و همین طور هر چند روز، یک تخم می گذارد.
نگهداری از تخم ها را پرنده نر پذیرفته است. او در تمام این مدت می کوشد تا حرارت گودال را در ۳۳ [[سلسیوس|درجه]] نگاه دارد. چون اگر حرارت کمی بیشتر یا کمتر شود تخمها به جوجه تبدیل نمی شود.
پرنده نر برای تنظیم [[حرارت]]، [[دریچه]] ها و [[سوراخ]] هایی برای دستگاه خود گذارده است. اگر درجه حرارت از حد مطلوب بالاتر رود دریچه ها و سوراخ ها را باز می کند و هنگامی که حرارت پایین آمد، سوراخ ها را می بندد. مثلا [[شب]] های بهاری که [[هوا]] سردتر است، دریچه ها را می بندد تا حرارت محفوظ بماند و بر عکس، [[روز]]ها دریچه ها را باز می کند.
اما کار این مگاپود، به همین جا پایان نمی پذیرد.
هوای گرم [[تابستان]] و گرمای سوزان [[صحرای استرالیا]] در پیش است و این خطر، جوجه هایی را که هنوز سر از تخم بیرون نیاورده اند، تهدید می کند. برای حل این مشکل، پرنده ی نر سطح خارجی دستگاه خود را با قشری از [[شن]] می پوشاند و هر چه هوا گرم تر می شود بر [[ضخامت]] شن می افزاید.
[[صبح|صبحگاهان]] که هوا کمی [[خنک]] می شود و [[نسیم]] می وزد، با [[سرعت]] و [[چابکی]] شن ها را روی زمین [[پهن]] می کند تا خنک شوند. سپس آنها را درون [[گودال]] می ریزد تا شن های خنک شده، برای تخم ها [[سپر]] باشند و آنها را از گرمای [[آفتاب]] محفوظ بدارند. پس از مدتی، جوجه ها به [[نوبت]] یکی پس از دیگری سر از تخم بیرون می آورند. با زحمت از گودال بیرون می آیند و پس از [[استراحت]] کوتاهی بیرون می آیند. و دیگر به [[پرستاری]] و [[نگهداری]] [[مادر]] نیازی ندارند.
با فرا رسیدن [[پاییز]]، گرمای هوا در روز، کم می شود و شب ها [[سرد]] می گردد و گرمای حاصل از [[پوسیدگی]] برگ ها رو به [[کاهش]] می رود. این ها مشکلاتی است که این پرنده برای تولد [[آخرین]] جوجه هایش با آنها روبروست.
مگاپود در روزهای پاییز تخم ها را [[بالا]] می آورد و فقط با مقدار کمی از برگ های پوسیده می پوشاند تا با [[حرارت]] [[خورشید]] گرم شوند.
== منابع ==
| |||