امپراتوری عثمانی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
ویرایش عیناً از دانشنامه معتبر بریتانیکا برچسبها: متن دارای ویکیمتن نامتناظر ویرایشگر دیداری |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۲۰۷:
== دانش ==
[[پرونده:Istambul_observatory_in_1577.jpg|پیوند=https://en.wikipedia.org/wiki/File:Istambul_observatory_in_1577.jpg|بندانگشتی|رصدخانه تقیالدین شامی در قسطنطنیه در سال ۱۵۷۷]]
عثمانیان در طول چند قرن حیات خود، به ساخت کتابخانههای بزرگ و ترجمه آثار مختلف علاقه نسبتاً زیادی نشان دادند.<ref name="Ágoston and Alan Masters5832">{{cite book|last=Ágoston and Alan Masters|first=Gábor and Bruce|title=Encyclopedia of the Ottoman Empire|publisher=Infobase Publishing|page=583|location=|year=2009|isbn=978-1-4381-1025-7}}</ref> این علاقه، در قرن پانزدهم در دوران فرمانروایی محمد دوم به اوج خود رسید. او به گرگوری آمیروتزس، متفکر یونانی اهل ترابوزان دستور داد تا کتابهای جغرافیای بطلمیوس را به عربی ترجمه کند. نمونه دیگری از ادب و دانش عثمانی، ملا علی قوشچی، متفکر ایرانی اهل سمرقند بود که با وجود اینکه تنها دو یا سه سال در قسطنطنیه حضور داشت، تأثیر شگرفی بر ادبیات عثمانی گذاشت و در دو مدرسه مهم این شهر تدریس کرد.<ref>{{cite journal|last1=Ragep|first1=F. J.|year=2005|title=Ali Qushji and Regiomontanus: eccentric transformations and Copernican Revolutions|journal=Journal for the History of Astronomy|publisher=Science History Publications Ltd.|volume=36|issue=125|pages=359–71|bibcode=2005JHA....36..359R|doi=10.1177/002182860503600401}}</ref>
رصدخانه تقیالدین شامی در قسطنطنیه در سال ۱۵۷۷ ساخته شد و خود این دانشمند اهل سوریه نیز تا سال ۱۵۸۰ در آن به فعالیت مشغول بود.<ref name="Tekeli">{{cite encyclopedia|author=Sevim Tekeli|title=Encyclopaedia of the history of science, technology and medicine in non-western cultures|entry=Taqi al-Din|year=1997|publisher=Kluwer|isbn=978-0-7923-4066-9|bibcode=2008ehst.book.....S|journal=Encyclopaedia of the History of Science}}</ref> با این حال، این رصدخانه بیشتر از اینکه به فعالیت دربارهٔ طالعبینی بپردازد، به مسائل علمی گرایش داشت که همین مسئله باعث گردید تا در سال ۱۵۸۰، پس از انتقاداتی که از سوی علمای اسلامی به آن وارد شد، دستور تخریب آن داده شود.<ref>{{cite book|last=El-Rouayheb|first=Khaled|title=Islamic Intellectual History in the Seventeenth Century: Scholarly Currents in the Ottoman Empire and the Maghreb|publisher=Cambridge University Press|year=2015|isbn=978-1-107-04296-4|pages=18–19}}</ref> تقیالدین سپس به مصر رفت و در آنجا بر روی نیروی بخار تحقیق کرد.<ref>[[Ahmad Y Hassan]] (1976), ''Taqi al-Din and Arabic Mechanical Engineering'', p. 34–35, Institute for the History of Arabic Science, [[دانشگاه حلب|University of Aleppo]]</ref>
|