نرخ طبیعی بیکاری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
S.harenson (بحث | مشارکت‌ها)
ایجاد شده توسط ترجمهٔ صفحهٔ «Natural rate of unemployment»
(بدون تفاوت)

نسخهٔ ‏۶ ژوئیهٔ ۲۰۲۰، ساعت ۲۰:۲۴

نرخ طبیعی بیکاری نامی است که در مطالعه علم اقتصاد به یک مفهوم کلیدی داده شد. میلتون فریدمن و ادموند فلپس ، که در دهه 1960 با حل این مشکل "انسانی" روبرو بودند ، هر دو جایزه نوبل اقتصاد را برای کار خود دریافت کردند و توسعه این مفهوم به عنوان انگیزه اصلی پشت این جایزه ذکر شده است. مفهوم خلاصه آن:"نرخ طبیعی بیکاری نسبت افراد بی کار به نیروی کار وقتی اقتصاد در وضعیت اشتغال کامل قرار دارد". به بیان دیگر ، این مفهوم روشن می کند که اصطلاح اقتصادی "اشتغال کامل" به معنای "بیکاری صفر" نیست[۱][۲] این نرخ بیکاری فرضی مطابق با تولید کل در سطح "بلند مدت" است. این سطح در صورت عدم وجود اصطکاک های موقت مختلف مانند تعدیل قیمت ناقص در بازار کار و کالاها ، با تولید کل سازگار است. بنابراین نرخ بیکاری طبیعی مطابق با نرخ بیکاری غالب در یک دیدگاه کلاسیک از تعیین فعالیت است.

نرخ بیکاری طبیعی عمدتا توسط اقتصاد سمت عرضه و از این رو توسط امکانات تولید و مؤسسات اقتصادی تعیین می شود. اگر این ویژگی های نهادی ناسازگاری دائمی در بازار کار یا انعطاف پذیری های دستمزد واقعی داشته باشند ، نرخ طبیعی بیکاری ممکن است بیکاری غیر ارادی باشد. نرخ طبیعی بیکاری ترکیبی از بیکاری اصطکاکی و ساختاری است که در زمانی که بازار کار و منابع در تعادل قرار دارند ، در یک اقتصاد کارآمد و در حال گسترش باقی می ماند.

بروز اختلالات (به عنوان مثال ، تغییر چرخه ای در تمایل به سرمایه گذاری) باعث می شود بیکاری واقعی به طور مداوم از نرخ طبیعی منحرف شود و تا حدی توسط عوامل تقاضای کل تعیین شود. مفهوم آن این است که با سیاست های مدیریت تقاضا (از جمله سیاست پولی) نمی توان نرخ طبیعی بیکاری را به طور دائم کاهش داد ، اما این سیاست ها می توانند در تثبیت تغییرات در بیکاری واقعی نقش داشته باشند.[۳] طبق این مفهوم ، کاهش در نرخ طبیعی بیکاری باید از طریق سیاستهای ساختاری سمت عرضه اقتصاد انجام شود. براساس بررسی های متعدد ، دو سوم تا سه چهارم اقتصاددانان به طور کلی با این جمله موافق هستند ، " اقتصاد در درازمدت به نرخ طبیعی بیکاری گرایش می یابد."[۴][۵]

توسعه

در حالی که فردریش فون هایک گفته بود که تلاش برای ایجاد اشتغال کامل ممکن است باعث تورم غیرقابل کنترل شود[۶] و هیوم خاطرنشان کرد که افزایش در عرضه پول باعث افزایش قیمت نیروی کار از اوایل سال 1752 می شود [۷] به نظر می رسد که کلاسیک ها بیانیه ای در مورد نرخ طبیعی در زمان میلتون فریدمن در سال 1968 به ریاست جمهوری به آدرس انجمن اقتصادی آمریکا فرستادند:[۸]

"در هر لحظه از زمان ، بیکاری وجود دارد که این ویژگی با تعادل در ساختار دستمزدهای واقعی سازگار است ... "نرخ طبیعی بیکاری" ... سطحی است که می تواند توسط سیستم والرسین معادلات تعادل عمومی از آن حمایت شود ، مشروط بر اینکه خصوصیات ساختاری واقعی بازار کار و کالاها از جمله نواقص بازار ، تنوع تصادفی در تقاضا و منابع ، ، هزینه های تحرک و غیره در آنها جاسازی شده باشد."

با این حال ، این یک چشم انداز باقی مانده است. فریدمن هرگز مدلی را با همه این خصوصیات ننوشت. هنگامی که او ایده نرخ طبیعی را نشان داد ، او به سادگی از الگوی تقاضای بازار کار کتاب و متون استاندارد استفاده کرد. که در واقع همان الگوی اشتغال کامل دان پاتینکین است در این میان در بازار کار رقابتی وجود دارد که هم عرضه و هم تقاضای نیروی کار به دستمزد واقعی بستگی دارد و نرخ طبیعی به سادگی تعادل رقابتی است که به معنی برابری تقاضا با عرضه است. ضمنا در دید او این مفهوم وجود دارد که نرخ طبیعی یکتا است: تنها یک سطح از تولید و اشتغال وجود دارد که با تعادل سازگار است.

منحنی فیلیپس

میلتون فریدمن تصریح کرد که نرخ طبیعی تورم از منحنی فیلیپس نتیجه شده است. این نشان داد که دستمزدها هنگامی که بیکاری کم است افزایش می یابند. فریدمن استدلال کرد که تورم همان افزایش دستمزدها است و استدلال خود را براساس یک عقیده معتبر بنا نهاد که رابطه منفی پایدار بین تورم و بیکاری وجود دارد.[۹] این عقیده حاکی از این سیاست بود که می توان بیکاری را با سیاست تقاضای گسترده و در نتیجه تورم بالاتر کاهش داد.[۱۰]

فریدمن و فلپس با این نظریه با دلایل نظری مخالف بودند ، زیرا آنها خاطرنشان كردند كه اگر بیكاری به طور دائم پایین باشد ، برخی متغیرهای واقعی در اقتصاد ، مانند دستمزد واقعی ، به طور دائمی تغییر می كردند. این امر باید به این دلیل باشد که به نظر می رسید تورم بالاتر به عدم منطق سیستماتیک در بازار کار متکی است. همانطور که فریدمن خاطرنشان کرد ، هنگام تورم، دستمزد سرانجام افزایش می یابد و دستمزد واقعی و بیکاری ، بدون تغییر باقی می مانند. از این رو ، تا زمانی که تورم دستمزد و تورم انتظاری از تورم واقعی عقب مانده باشد ، می توان به بیکاری کمتر رسید. این تنها نتیجه ای موقت به نظر می رسید. سرانجام ، بیکاری به نرخ تعیین شده توسط عوامل واقعی مستقل از نرخ تورم باز می گردد. طبق گفته های فریدمن و فلپس ، منحنی فیلیپس از این رو در طولانی مدت عمودی بود و سیاست های گسترده تقاضا فقط دلیل تورم است و نه دلیل پایین آمدن بیکاری دائمی.


میلتون فریدمن خطاهای انتظارات را عامل اصلی انحراف در بیکاری از نرخ طبیعی دانست[۱۱] برای فریدمن ، این تصور که نرخ طبیعی منحصر به فردی وجود دارد ، معادل ادعای وی است مبنی بر اینکه تنها یک سطح بیکاری وجود دارد که در آن می توان تورم را به طور کامل پیش بینی کرد (وقتی تورم واقعی و پیش بینی شده یکسان هستند). ادموند فلپس با جزئیات بیشتر به ساختار بازار کار و اصطکاک هایی که می تواند باعث تغییر تقاضای کل در تورم و برای انتظارات کاهنده در تعیین نرخ بیکاری ، متمرکز شد. همچنين ، نظريه هاي وي به دلايل بالا رفتن نرخ طبيعي بيكاري بسيار چشمگير بود.(به عنوان مثال ، چرا بیکاری می تواند ساختاری یا کلاسیک باشد).[۱۲]

انتقادات

انتقاد عمده از "نرخ طبیعی" این است كه هیچ مدرک معتبری برای آن وجود ندارد ، همانطور كه ​​خود میلتون فریدمن گفت ما "نمی توانیم بدانیم كه نرخ" طبیعی "چیست".[۱۳] فرضیه نرخ طبیعی این فرضیه اساسی را ایجاد می کند که یک سطح تعادل بی نظیر بیکاری وجود دارد. از همه مهمتر ، خود میلتون فریدمن هرگز الگویی صریح از میزان طبیعی را ننوشت (در سخنرانی نوبل خود فقط از مدل عرضه و تقاضای نیروی کار ساده استفاده می کند). برخی دیگر استدلال كرده اند كه ممكن است تعادل های مختلفی وجود داشته باشد: به عنوان مثال به دلیل جستجوی بیرونی ها در مدل نارگیل الماس یا اینكه ممكن است به جای تعادل بی نظیر ، "محدوده طبیعی" از سطح بیكاری وجود داشته باشد.[۱۴][۱۵][۱۶]

طبق گفته راجر فارمر از دانشگاه کالیفرنیا،لس آنجلس این فرضیه که ، پس از شوک ، نرخ بیکاری به اصطلاح به "نرخ طبیعی" خود باز می گردد ، در داده ها وجود ندارد.[۱۷]

همچنین ببینید

یادداشت

  1. "The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 1976. Press release". Nobelprize.org. October 14, 1976. Retrieved February 16, 2009.
  2. "The Sveriges Riksbank Prize in Economic Sciences in Memory of Alfred Nobel 2006. Press Release". Nobelprize.org. September 11, 2006. Retrieved February 16, 2009.
  3. Walsh, Carl E. (2003). Monetary Theory and Policy, 2nd Edition. Cambridge, MA: The MIT Press. ISBN 0-262-23231-6.
  4. Alston, Richard M.; Kearl, J.R.; Vaughan, Michael B. (May 1992). "Is There a Consensus Among Economists in the 1990s?" (PDF). 82 (2). American Economic Review: 203–209. Retrieved January 18, 2016. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)
  5. Fuller, Dan; Geide-Stevenson, Doris (2003). "Consensus Among Economists: Revisited". The Journal of Economic Education. 34 (4): 203–209. doi:10.1080/00220480309595230. JSTOR 30042564.
  6. FA Hayek, ‘Full Employment, Planning and Inflation’ (1950) 4(6) Institute of Public Affairs Review 174. E McGaughey, 'Will Robots Automate Your Job Away? Full Employment, Basic Income, and Economic Democracy' (2018) SSRN, part 2(1), 5
  7. Ball, Laurence; Mankiw, N. Gregory (2002). "The NAIRU in Theory and Practice" (PDF). Journal of Economic Perspectives. 16 (4): 115–136. doi:10.1257/089533002320951000. Retrieved 8 June 2018.
  8. Friedman, M., 1968. 'The role of monetary policy', American Economic Review, 58(1) (March), 1-17. The quote is on page 8.
  9. E McGaughey, 'Will Robots Automate Your Job Away? Full Employment, Basic Income, and Economic Democracy' (2018) SSRN, part 2(1)
  10. Romer, David (2005). Advanced Macroeconomics. Boston, MA: McGraw Hill. ISBN 0-07-287730-8.
  11. Friedman, Milton (1968). "The Role of Monetary Policy". American Economic Review. 58: 1–17.
  12. Phelps, Edmund S. (1968). "Money-Wage Dynamics and Labor-Market Equilibrium". Journal of Political Economy. 76 (4, Part 2): 678–711. doi:10.1086/259438.
  13. M Friedman, ‘The Role of Monetary Policy’ (1968) 58(1) American Economic Review 1, 11. E McGaughey, 'Will Robots Automate Your Job Away? Full Employment, Basic Income, and Economic Democracy' (2018) SSRN, part 2(1)
  14. Dixon, H. (1988). "Unions, Oligopoly and the Natural Range of Employment". Economic Journal. 98 (393): 1127–1147. doi:10.2307/2233723. JSTOR 2233723.
  15. Bhaskar, V. J. (1990). "Wage Relativities and the Natural Range of Unemployment". Economic Journal. 100 (Conference supplement): 60–66. doi:10.2307/2234184. JSTOR 2234184.
  16. McDonald, Ian M. (1987). "Customer Markets, Trade Unions and Stagflation". Economica. 54 (214): 139–153. doi:10.2307/2554387. JSTOR 2554387.
  17. Farmer, Roger E. A. (2013). "The Natural Rate Hypothesis: An idea past its sell-by date". SSRN 2304694. {{cite journal}}: Cite journal requires |journal= (help)

منابع

  • K Clark and L Summers, ‘Labour Force Participation: Timing and Persistence’ (1982) 49(5) Review of Economic Studies 825
  • M Friedman, ‘The Role of Monetary Policy’ (1968) 58(1) American Economic Review 1
  • SP Hargreaves Heap, ‘Choosing the Wrong ‘Natural’ Rate: Accelerating Inflation or Decelerating Employment and Growth?’ (1980) 90(359) Economic Journal 611.
  • FA Hayek, ‘Full Employment, Planning and Inflation’ (1950) 4(6) Institute of Public Affairs Review 174
  • E McGaughey, 'Will Robots Automate Your Job Away? Full Employment, Basic Income, and Economic Democracy' (2018) SSRN, part 2(1)

پیوند به بیرون