پخش ویدئوی دیجیتالی–زمینی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Farzinovski (بحث | مشارکتها) جز تغییر املای واژگان |
Farzinovski (بحث | مشارکتها) جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
{{یادکرد دقیق}}
'''پخش ویدیوی دیجیتالی-زمینی''' (به [[زبان انگلیسی|انگلیسی]]:(DVB-T) یا (Digital Video Broadcasting — Terrestrial)) پخش ویدیوی دیجیتالی استاندارد کنسرسیوم اروپایی برای پخش [[تلویزیون دیجیتالی بروش زمینی]] است که اولین بار در سال ۱۹۹۷ در [[بریتانیا]] مورد استفاده قرار گرفت.<ref>{{یادکرد|فصل=|کتاب=|ناشر= |شهر= |کوشش= |ویرایش= |سال=|شابک=|نویسنده= |نویسندگان سایر بخش‌ها=|ترجمه=|صفحه= |زبان=en | عنوان = What is DVB-T | پیوند = http://www.radio-electronics.com/info/broadcast/digital-video-broadcasting/what-is-dvb-t-basics-tutorial.php |ژورنال= |نشریه= |تاریخ= |دوره= |شماره= |شاپا=}} Retrieved on 2009-10-16.</ref> این سیستم صدا، تصویر و سایر داده‌های دیجیتالی فشرده شد به
== مقدماتی از پخش ویدیوی دیجیتالی-زمینی ==
خط ۸:
از مزایای بسیار استاندارد DVB-T نسبت به سیستم پخش تلویزیونی زمینی آنالوگ می‌توان به قابلیت دریافت تصاویر تلویزیونی در هنگام تحرک گیرنده (مجهز به Doppler Corrector) اشاره نمود. همچنین در تلویزیون آنالوگ برای پخش یک برنامه تلویزیونی SD نیاز به پهنای باند فرکانسی معادل 8MHz می‌باشد. جالب توجه است که در صورت استفاده از کدینگ H.264 برای فشرده‌سازی تصاویر می‌توان تا ۸ برنامه تلویزیونی SD را در همان پهنای باند 8MHz ارسال نمود؛ لذا می‌توان تعداد حداکثر برنامه‌های تلویزیونی قابل ارسال در باندهای UHF و VHF را به میزان قابل توجهی افزایش داد.
به منظور دریافت تصاویر ارسال شده به روش دیجیتال توسط تلویزیون‌های آنالوگ مرسوم از دستگاهی به نام جعبه تطبیق (Set Top Box) استفاده می‌شود.
استاندارد متعاقب DVB-T که انعطاف بیشتری جهت پخش تصاویر با وضوح بالا HD را فراهم می‌آورد تحت عنوان DVB-T2 شناخته می‌شود.
| |||