حبیب سماعی: تفاوت میان نسخه‌ها

 

حبیب سماعی پس از درگذشت پدرش به تهران بازگشت و با راهنمایی دوستِ هنرمند خود [[ابوالحسن صبا]]، کلاس سنتور خود را افتتاح نمود. شاگردان اندکی نظیر: [[نورعلی برومند]]، [[قباد ظفر]] و [[مرتضی عبدالرسولی]]، با جدیت آموزش‌های او را دنبال کردند. حبیب سماعی در این مورد گفته بود:<ref name="r1"/>

حبیب سماعی که با نام «سماعی» معرفی می‌شد و تنها شاگردِ یکی از آخرین نوازندگان سنتور (سماع حضور) بود، در سال ۱۳۱۹ پس از افتتاح مرکز پخش فرستندهٔ تهران، از نخستین نوازندگانی بود که در [[سازمان رادیو تلویزیون ملی ایران|رادیو]] به نوازندگی پرداخت. از این زمان به بعد عموم مردم او و هنرش را شناختند. در این هنگام مسئولانِ ادارهٔ موسیقی کشور و [[روح‌الله خالقی]] که معاونت ادارهٔ موسیقی را بر عهده داشت، تلاش کردند تا وی را از مقامِ افسری ارتش به [[وزارت فرهنگ و هنر|وزارت فرهنگ]]، با سِمتِ [[هنرآموز|هنرآموزِ]] سنتور منتقل نمایند. سماعی در ابتدا با این امر موافقت نمود و به تربیت شاگردانی در ادارهٔ موسیقی کشور پرداخت اما به دلیل علاقه به لباسِ افسری، پس از مدت کوتاهی پشیمان شد، به ارتش بازگشت و به [[وزارت جنگ]] منتقل شد.<ref name=":0">{{یادکرد وب|عنوان= «حبیب سماعی» ؛ سنتورنواز نابغه|نشانی=https://www.irna.ir/news/83391926/حبیب-سماعی-سنتورنواز-نابغه|وبگاه=ایرنا|تاریخ=2019-07-13|بازبینی=2020-07-10|کد زبان=fa|نام خانوادگی=2186}}</ref><ref name="r1"/>

 

 

== زندگی شخصی ==

 

مدتی بعد، مرگ نابهنگام کودک خردسالی که از دومین ازدواج خود داشت، وضعیت روحی او را آشفته‌تر نمود. روح‌الله خالقی در این باره گفته‌است: «مزاج او روز به روز ضعیف‌تر می‌شد، چنان‌که بیش از چند کیلو پوست و استخوان نداشت»<ref name=":1"/>

 

== آثار هنری ==

 

در دست‌نوشته‌ای از حبیب سماعی که برای شاگردش «مرتضی عبدالرسولی» نوشته بوده‌است، روایتِ او از [[ردیف (موسیقی)|ردیف]] که برگرفته از ردیف «[[محمدصادق‌خان]] (سرورالملک)» بوده، به ۱۲ [[دستگاه (موسیقی)|دستگاه]] تقسیم‌بندی شده‌است و شامل دستگاه‌هایی است که امروزه متداول نیستند.

 

* [[هانری ماسه]]، خاورشناس و نویسندهٔ فرانسوی که در مراسم هزارهٔ [[ابوالقاسم فردوسی]] ساز حبیب سماعی را شنید، ضمن تحسینِ وی چنین گفت: «موسیقی ایرانی همان‌طور که منشأ موسیقی مشرق‌زمین است باید روزی موجب افتخار ایران باشد و این همان روزی است که موسیقی ایرانی جایگزین موسیقی تمام دنیا شود، ایرانی‌ها به جای تقلید از موسیقی فرنگی باید همت کنند، امثال سماعی و دیگر نوازندگان را به جهانیان معرفی کنند و این نوای جانبخش را به گوش عالمیان برسانند.»<ref name="r1"/>

* نورعلی برومند، تنوع در نوازندگی را از ویژگی‌های هنر حبیب سماعی دانسته و معتقد بود که قطعات تکراری هیچ‌گاه در نوازندگی حبیب شنیده نمی‌شود. او در این باره گفته بود: «سماعی هربار حداقل سه ربع ساز می‌زد و در هر بار تازگی، نوآوری و خلاقیت جدیدی در سازش شنیده می‌شد.»<ref name=":0"/>

 

== پانویس ==