لودویگ فان بتهوون: تفاوت میان نسخه‌ها

در سال ۱۸۲۲، دریافتِ دو حق‌الزحمه، چشم‌انداز مالیِ بتهوون را بهبود بخشید. انجمن فیلارمونیک سلطنتی{{یادچپ|Royal Philharmonic Society}} در لندن پیش پرداختی برای سمفونی ارائه داد و شاهزاده نیکلاس گولیتسین{{یادچپ|Nikolas Golitsin}} از [[سن پترزبورگ]] پیشنهاد داد دستمزدِ بتهوون برای سه [[کوارتت زهی]] را بپردازد. این اولین حق‌الزحمه برای تحققِ سمفونی نهم بود که نخستین بار به همراه «میسا سولمنیس» در ۷ مه ۱۸۲۴ در سالن تئاترِ کِرْنْتْنِرتور{{یادچپ|Theater am Kärntnertor}} [[وین]] اجرا شد، که باعث تحسین فراوان «روزنامه عمومی موسیقی» (چاپ آلمان) شد. این روزنامه نوشت که این اثر «نبوغی وصف ناشدنی از دنیای جدید را به ما نشان داد». [[کارل چرنی]] نوشت که این سمفونی «روحیه‌ایاز تازهذهن واین مرد استثنایی، دارای روحی تازه، پر جنب و جوش، واقعاًو نیروی جوانی را تنفس می‌کنداست … به همان اندازه با قدرت، نوآوری و زیبایی مانند همیشه (آمد)، از سَرِ این مردِ ویژه، اگرچه او یقیناً گاهی اوقات موهایاشاره می‌کرد تا کلاه‌گیس‌داران کلاه‌گیسیقدیمی خودسرِخود را تکان می‌داددهند». بر خلاف کنسرت‌های قبلی که پرسودتر بود، از این کنسرت پول زیادی به دست نیامد، زیرا هزینه‌های اجرای آن به‌طور قابل توجهی بیشتر بود.{{sfn|Cooper|2008|p=317}} دومین کنسرت در تاریخ ۲۴ ماه مه، که در آن تهیه‌کننده حداقلِ هزینه را برای او تضمین می‌کرد، برگزار شد اما از این کنسرت موفقیتی حاصل نشد. برادرزاده‌اش کارل متذکر شد که «بسیاری از افراد (قبلاً) از کشور رفته بودند». این آخرین کنسرت عمومی بتهوون بود.{{sfn|Cooper|2008|p= 318}}