رضاقلی‌خان هدایت: تفاوت میان نسخه‌ها

| لقب = امیرالشعرا، لَلِـه‌باشی، هدایت علیهدایتعلی

پدرش آقا محمّد طاهر طبرستانی از اعیان قریهٔ [[دیباج|چارده]] [[هزارگری|هزارجریب]] (که امروزه تبدیل به [[دیباج|شهردیباج]] در [[شهرستان دامغان]] شده است) ، از ملازمان جعفر قلی خان قاجار و در زمان [[آقامحمد خان]] خزانه‌دار بود و در دوران [[فتحعلی شاه]] نیز این شغل را ادامه داد. رضاقلی خان در [[شیراز]] به تحصیل دانش پرداخت. وی از ابتدای جوانی شعر می‌سرود و «چاکر» تخلّص می‌کرد، پس از چندی تخلص خود را به دلیل یک رویا به «هدایت» تغییر داد.
<ref>مجمع الفصحا، ج1، مقدمه</ref> <ref>https://www.cgie.org.ir/fa/news/84016</ref> در سال 1345۱۲۴۵ قمری مورد توجه [[فتحعلی شاه]] قرارگرفت و به پاداش قصیده‌ای که در مدح شاه سروده بود لقبِ خانی و امیرالشعرایی گرفت. پس از [[فتحعلی شاه]]، به دربار [[محمد شاه]] راه یافت و با ماندن در تهران به تربیت [[عباس میرزا ملک‌آرا|شاهزاده عباس میرزای ثانی (ملک آرا)]]، فرزند محمدشاه مأمور شد و به واسطه این منصب به «لله باشی» شهرت یافت. پس از مرگ محمد شاه به دربردربار [[ناصرالدین شاه]] راه یافت و از طرف او به ریاست مدرسهٔ [[دارالفنون]] رسید. در سال ۱۲۶۷ قمری پس از پایان [[جنگ]] با ترکمانان ناحیهٔ [[سرخس]]، به دستور [[امیرکبیر]] به‌عنوان سفیر به [[خوارزم]] رفت. هدف مأموریت او که یک [[سال]] به طول انجامید، آگاهی‌یابی از اوضاع [[ماوراءالنهر]] از نظر سوق‌الجیشی، آزادی اسرای مسلمان و ممانعت از خرید و فروش آنان بود.

* [https://literaturelib.com/books/4442/پرتوستان+ پرتوستان]