زمین‌داور: تفاوت میان نسخه‌ها

'''زَمین‌داوَر''' منطقه‌ای تاریخی در محدودهٔ کشور [[افغانستان]] در ولایت [[ولایت هلمند|هلمند]] می‌باشد. زمین‌داور در میان [[سجستان]] و [[غور]] واقع شده بود. زمین‌داور به صورت دره‌ای بوده که رود [[هیرمند]] که از [[کوه‌های هندوکش]] جاری می‌شده پس از سیراب نمودن این سرزمین به [[بست]] می‌رسیده‌است. زمین‌داور در دورهٔ اسلامی منطقه‌ای پرجمعیت و آباد بوده‌است و چهار شهر عمده داشته: [[درتل]]، [[درغش]]، [[بغنین]] و [[سروان (زمین‌داور)|سروان]].

 

این سرزمین را مورخان و جغرافیدانان اسلامی به نام‌های «بلد داور، ارض داور، داور، و زمینداور» ذکر کرده‌اند که مراد از همه یعنی تلفظ عربی و فارسی آن، یکی است و به گفته لسترنج به معنی معبرهای کوهستان می‌باشد.<ref>٢- لسترنج، جغرافیای تاریخی سرزمینهای خلافت شرقی، ترجمه محمود عرفان، طبع، ١٣٣٦

٣٧١ ص</ref>

یاقوت حموی گوید:درعصر خلافت [[عثمان بن عفان|عثمان]]، عبدالرحمن بن سمره پس از فتح سیستان بسوی زمینداور شتافت و در آنجا بر: «[[کوه زور]]» دست یافت و در آن کوه بتی بزرگ از طلای خالص یافت که چشمانش از یاقوت بود. پس عبدالرحمن دست‌های بت را برید و چشمانش را کشیده به مجاور آن گفت: اینست طلا و جواهر، فقط می‌خواستم به شما بفهمانم که این بت نه ضرر می‌تواند برساند ونه نفع.<ref>- یاقوت حموی، ج ،۴ص ٢٨</ref>

 

 

== باغ ران یا باغ ارم ==