جفت‌باز: تفاوت میان نسخه‌ها

[[آران‌ای]] (RNA) و [[دی‌ان‌ای]] (DNA)، که با [[پیوند هیدروژنی]] به هم متصل شده‌اند، اطلاق می‌شود. در مدل جفت پایه [[جیمز واتسون|واتسون]] و [[فرانسیس کریک|کریک]] برای DNA، [[آدنین]](A) با [[تیمین]](T) و [[گوانین]] (G) با [[سیتوزین]](C) جفت پایه تشکیل می‌دهند. در مولکول آران‌ای، [[تیمین]] توسط [[یوراسیل]] (U) جایگزین شده‌است. به وجود آمدن مدل‌های تناوبی پیوند هیدروژنی، مانند مدل‌های جفت پایه وابل<ref>Wobble base pair</ref> و جفت پایه هوگستین،<ref>Hoogsteen base pair</ref> بخصوص در مولکول آران‌ای، باعث پیچیدگی و کارآمدن هرچه بیشتر ساختار سوم شده‌است. لازم است ذکر شود که جفت شدن مکانیسمی است که طی آن کدون‌های روی مولکول‌های mRNA در طی فرایند ترجمه در پروتئین سازی، توسط آنتی کدون‌های روی tRNA شناسایی می‌شوند. برخی از آنزیم‌های اتصال دهندهٔ دی‌ان‌ای یا آران‌ای می‌توانند الگوهای جفت پایه ساز خاصی را تشکیل دهند که نشانگر مناطق خاص نظارتی از ژن است.