میثاق‌های حسابداری: تفاوت میان نسخه‌ها

واحدهای اقتصادی مجازند در خصوص اقلامی که با توجه به وضعیت,وضعیت، محیط و عملکرد واحد از جهت ارزش,ارزش، ناچیز و کم اهمیت می‌باشند از بکار گرفتن روش‌های صحیح تئوریک اجتناب نموده و به جای آن از روشهایی استفاده کنند که کم هزینه تر,تر، عملی تر و راحت‌تر باشد. بر اساس این میثاق در [[حسابداری]]، مبالغ اعداد و یا اقلامی که با توجه به وضعیت کلی یک مجموعه، میزان گردش مالی آن و محیطی که در آن به فعالیت می پردازد، کم ارزش و جزئی شناخته شوند، می توان از اعمال [[اصول حسابداری]] در مورد آن ها چشم پوشی کرد. البته این نکته را باید متذکر شد که این اصل در میثاق های حسابداری هرگز به این معنا نخواهد بود که اقلام با ارزش پایین را به هیچ وجه نباید به حساب آورد و ثبت کرد، بلکه می‌توان برای آنها از محاسبه [[استهلاک]] با توجه به عمر مفید بیش از یک سال چشم پوشی کرد و آن را به حساب هزینه ها منظور نمود. برای روشن شدن موضوع در این باره سعی خواهیم کرد تا توجه شما را به دو مثال جلب کنیم.