عضدالدوله دیلمی: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵۵:
== مملکت داری ==
[[File:Buyid Dynasty 934 1055 (AD).PNG|300px|right|thumb|نقشه امپراتوری آل بویه در هنگام مرگ عضدالدوله ([[یمن]] نشان داده نشده است))]]
عضدالدوله، مانند فرمانروایان قبلی آل بویه، عباسیان را در بغداد حفظ کرد، که به نظر برخی از مسلمانان اهل سنت ، سلسله او را مشروعیت بخشید. با این وجود، وی نسبت به پیشینیان خود به فرهنگ پیش از اسلام ایران علاقه بیشتری نشان داد و به مبدأ ایرانی خود افتخار می‌کرد.{{sfn|Donohue|2003|p=۸۵}} وی در کنار ماراسفند، کشیش ارشد زرتشتی (موبد) کازرون،ممسنی، از تخت جمشید بازدید کرد {{sfn|Donohue|2003|p=۸۱}} که کتیبه‌های پیش از اسلام را در شهر برای او می‌خواند. عضدالدوله بعداً کتیبه ای در این شهر به جا گذاشت که درمورد آگاهی وی از وارث تمدن باستانی پیش از اسلام است. عضدالدوله حتی نسب خود را به پادشاه ساسانی، بهرام گور پنجم، نسبت داد{{sfn|Bosworth|1975|p=۲۷۴}} و سکه‌هایی از خود ضرب کرد که او را با تاج و لباس ساسانی نشان می‌داد و کتیبه سنتی ساسانی را به همراه داشت؛ و خود را شاهنشاه نامید تا شاید جلال او بیشتر شود. پشت سکه نوشته شده بود: باشد که شاه فانا خسرو طولانی زندگی کند.{{sfn|Donohue|2003|p=۲۲}}
 
با این حال، او هنوز هم نویسندگان عرب را بیشتر از نویسندگان فارسی ترجیح می‌داد. شواهد بسیار کمی وجود دارد که نشان دهنده علاقه وی به شعر فارسی است. او به زبان عربی صحبت می‌کرد، به عربی می‌نوشت و افتخار می‌کرد که دانشجوی گرامر معروف عرب است. او به زبان عربی از جمله نجوم و ریاضیات به تحصیل علوم پرداخت. بسیاری از کتابهایی که به زبان عربی نوشته شده‌اند به او اختصاص داده شده‌اند چه از نظر مذهبی و چه سکولار. عضدالدوله ظاهراً به عربی و نه به فارسی علاقه نشان می‌داد، جریان اصلی زندگی روشنفکری را در یک شهر استانی دنبال می‌کرد که در آن فرهنگ حاکم بر زبان‌های عربی و فارسی بود.{{sfn|Bürgel|Mottahedeh|1988|pp=۲۶۵–۲۶۹}}