ماهم انگه: تفاوت میان نسخه‌ها

ماهم آنگه دایه ارشد اکبر قبل از آن که در سن سیزده سالگی به عنوان امپراتور گورکانی در سال ۱۵۵۶ بر تخت پادشاهی بنشیند، بود. حتی پسر او ادهم خان<ref name="Wade1998">{{cite book|url=https://books.google.com/books?id=5HMAUWINDeUC&pg=PA95&dq=turki+woman+married+to&hl=en&sa=X&ved=0CEwQ6AEwBWoVChMI1amgwtDIyAIVQRc-Ch2phQ5j#v=onepage&q=turki%20woman%20married%20to&f=false|title=Imaging Sound: An Ethnomusicological Study of Music, Art, and Culture in Mughal India|author=Bonnie C. Wade|date=20 July 1998|publisher=University of Chicago Press|isbn=978-0-226-86840-0|pages=95–}}</ref> برادر رضاعی اکبرشاه، تقریباً یکی از اعضای خانواده سلطنتی در نظر گرفته می‌شد. ماهم آنگه زیرک و جاه طلب قدرت و مسئول دربار و حرم سرا بود همیشه به دنبال افزایش قدرت خودش و پسرش بود، در ۱۵۶۰ آن دو با زیرکی و حیله اکبر را راضی به آمدن به [[هند]] بدون همراهی بایرام خان، نایب السلطنه و قیمش کردند؛ و آنها قادر به متقاعد کردن اکبر شدند که اکنون او ۱۷ ساله است، نیازی به بایرام خان نیست. اکبر بایرام خان را مرخص کرد و به سفر حج فرستاد، چند ماه بعد او توسط یک افغان کشته شد و بیشتر قدرت‌هایش و بخش عظیمی از نفوذش در امپراتوری که در گذشته به عنوان قیم و نایب السلطنه عهده دار بود به ماهم آنگه منتقل شد و به همین خاطر او به عنوان حاکم پنهانی همه [[امپراتوری گورکانی]] در زمان اکبر تا هنگام مرگ رسما خدمت کرد و در جلسات امپراتوری شرکت می کرد و به اکبر بیش از همه او مشاوره می داد. قدرت ماهم آنگه هم رو به زوال رفت به ویژه زمانی که اکبر، آتاغا خان، شخصی خارج از حوزه نفوذ ماهم، را به وزیری برگزید.<ref>{{cite book|url=|title=Women Leaders of Africa, Asia, Middle East, and Pacific: A Biographical Reference|last1=Jackson|first1=Guida M.|date=2009|publisher=Xlibris Corporation|isbn=978-1-4691-1353-1|page=252|language=en}}</ref>{{خودچاپ‌کرده؟}}