قربانی کردن: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قربانی''' رسمی است که در اغلب ملت‌ها و در ادوار گوناگون تاریخ وجود داشته است. در آئین کهن [[دیویسنا]] تا پیش از ظهور [[مزدیسنا]] (و مبارزه ی زرتشت با آئین آنها) رسم [[کرپان]] دست کم توسط سه گروه پیروی و پاسداری می شد : [[اوسیج]] ها ، بندوان و [[کوی|کاویان]] . که با غلبه [[دین زرتشت]] ، تا زمان [[حمله اعراب به ایران|تازش اعراب]] کنار گذاشته شد . طریقه برگزاری و چگونگی آن بجز ردی که در تاریخ کنعان و [[دین باستانی سامی|سامیان باستان]] در دست است ، مابقی با غلبه ی هر دین جدید از بین رفته .اما می دانیم اهداف آن [[مهرپرستی|مهرپرستانه]] و تقریباً مشابه امروز ، یعنی جذب نیروهای خیر و دفع نیروی شر بوده است. در مسیحیت، فدا شدن جان عیسی مسیح، در راه رساندن پیام الهی به انسان، به عنوان عالی ترین قربانی ای است که نه انسان به خدا، بلکه خدا به انسان داد و نشانۀ محبت بی اندازۀ خدا به انسان هاست. در نتیجه قربانی کردن حیوانات بر طبق کتاب مقدس مسیحی، در مسیحیت منسوخ شده و نباید آن را انجام داد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عهدجدید، رسالۀ عبرانیان، باب 8، آیۀ 24 تا 28}}</ref><ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=عهدجدید، رسالۀ اول یوحنا، باب 1، آیۀ 9}}</ref>. امروزه قربانی کردن در بین [[ایرانیان]] نیز در مناسبت‌های مختلف مذهبی یا غیر مذهبی صورت می‌گیرد.<ref>http://www.loghatnaameh.com/dehkhodasearchresult-fa.html?searchtype=0&word=2YLYsdio2KfZhtuM</ref> آداب مذهبی قربانی کردن ایرانیان در [[عید قربان]] و سفر [[حج]] با قربانی کردن دیگر مسلمانان تفاوتی ندارد. در این رسم معمولاً گوسفند و گاهی مرغ، گاو یا حیوان دیگری [[ذبح]] می‌شود. رسم خاص ایرانیان قربانی کردن در مراسم خانوادگی و اجتماعی دیگر است. به گونه‌ای که در مراسم عروسی، بازگشت مسافر از سفر، بیماری، خرید خانه یا اتومبیل و برای سلامت فرزندان قربانی صورت می‌گیرد. گوشت حیوان ذبح شده معمولاً بین همسایگان و دوستان تقسیم می‌شود.