الفبای فارسی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
۲ ویرایش سیمون دانکرک (بحث) برگردانی شد: بدون منبع، تحقیق دست اول (توینکل) برچسب: خنثی‌سازی |
سیمون دانکرک (بحث | مشارکتها) خنثی‌سازی ویرایش 29588975 از Mahdi Mousavi (بحث) برچسب‌ها: خنثی‌سازی ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
||
خط ۲:
{{الفبای فارسی}}
'''الفبای فارسی''' یک گروه از ۳۲ [[حرف (زبان‌شناسی)|حرف]] (نویسه، وات) است که از
پیش از [[حمله اعراب به ایران]] و ورود اسلام به این کشور، دو [[خط اوستایی]] و [[خط پهلوی]] به‌کار گرفته می‌شدند؛ ولی زبان [[قرآن]] بر اساس [[خط کوفی]] بود و [[علی بن ابی طالب]] خود نیز به خط کوفی می‌نوشت.<ref>کتاب در پیرامون تغییر خط فارسی نوشتهٔ یحیی ذکاء صفحه هشتم</ref> بدین ترتیب الفبای عربی به ایران راه یافت.
خط ۱۰:
[[خط تعلیق|تعلیق]] و [[نستعلیق]]، دو شیوهٔ خوش‌نویسی از [[خط عربی]] هستند که توسط ایرانیان ابداع شدند.
افغانستان و پاکستان
== الفبا و خط فارسی ==
خط ۱۷:
اساس الفبای فارسی با [[الفبای عربی]] یکی است، اما الفبای فارسی دارای چهار حرف است که [[واج]]های متناظر آنها در [[زبان عربی|عربی]] استاندارد وجود ندارد، از آنطرف «ة» (تاء مربوطه) در الفبای فارسی وجود ندارد. یک خوش‌نویس به نام خواجه ابولمال، سه نویسهٔ [[پ]] [[ژ]] و [[چ]] را به [[الفبای عربی]] اضافه کرد و نویسهٔ [[گ]] نیز پس از چندی دگرگونی، به شکل کنونی درآمد.<ref name="ReferenceB" /> برخی از حروف فارسی با حروف متناظر خود در عربی متفاوت هستند؛ مثلاً حرف «[[ک]]» در فارسی در حالت پایانی یا به‌طور تنها، با سرکش نوشته می‌شود درحالی‌که این حرف در عربی در این دو حالت بدون سرکش به صورت «ك» نوشته می‌شود. همچنین حرف «ی» در حالت پایانی در فارسی بدون نقطه است، اما در عربی با دونقطه در پایین («ي») نوشته می‌شود.
درحالی که عرب‌ها فاقد چهار حرف اصلی (چ،پ،گ،ژ) هستند، بسیاری از حروف الفبایشان را به گونه‌های متفاوت ادا می‌کنند. امروزه تمام حروف خاص عربی همانند (ث، ص)، (ح)، (ذ، ض، ظ)، (ع)، (ق)، (ط)، (همزه، عین ساکن، تنوین‌ها، تشدید، اِعراب و غیره) در خط فارسی هم وجود دارند که
علاوه بر این در جدول زیر حروفی هم دسته قرار داده شده‌است که از زبان عربی به ایران راه یافته‌اند و ایرانیان تفاوتی در ادای آنها قائل نیستند.
| |||