لودویگ فویرباخ: تفاوت میان نسخه‌ها

|حیطه= [[فلسفه غربیغرب]]

|دوره= [[فلسفه قرنسده نوزدهم]]

|مکتب= [[ماده‌گراییماده‌باوری]]،<br />[[انسان‌گرایی سکولار]]<br />[[هگلی‌های جوان]] (دهه ۱۸۲۰)

|شهر تولد= [[لندشوتلاندسهوت]], [[بایرن]]

'''لودویگ آندریاس فویرباخ''' {{آلمانی|Ludwig Andreas Feuerbach}} {{رچ}} (۱۸۰۴–۱۸۷۲) فیلسوف آلمانی بود. او از شاگردان [[گئورگ ویلهلم فریدریش هگل|هگل]] بود ولی به‌زودی از اندیشه‌های هگل دور شد و به [[اصالت حس]] و [[اصالت مادهماده‌باوری]] گروید. کتاب مشهور او «[[جوهر مسیحیت]]» تأثیر زیادی در فیلسوفان و متفکران مادی و منتقد مذهب داشت.

فویرباخ با [[کارل مارکس]] نیز مکاتبه داشت و مارکس و [[فریدریش انگلس|انگلس]] هردو از کارها و افکار او تأثیر گرفتند. مارکس جزوه «[[تزهایی درباره فویرباخ]]» را در جریان گذشتن از اندیشه‌های فویرباخ نوشت.

فویرباخ به عنوان عضوی از «[[هگلی‌های جوان]]»، به نقد آنچه که فروکاست هگلی جوهر انسان به خودآگاهی می‌نامید، پرداخت و تلاش نمود تا ارتباط میان [[ایدئالیسم]] فلسفی و مذهب را ثابت کند. در رد فلسفه [[گئورگ ویلهلم فریدریش هگل|هگل]] و دفاع از [[ماتریالیسمماده‌باوری]]، نقد [[ایدئالیسم]] و مذهب، فویرباخ بر طبیعت «بیولوژیک» خالص و فردی آدمی تأکید کرد. او اندیشه را به صورت فرایندی صرفاً انعکاسی می‌دید و در فهمش از تاریخ یک ایدئالیست باقی‌ماند. با این حال نقد او بر ایدئالیسم هگلی بستر کار [[کارل مارکس|مارکس]] و [[فریدریش انگلس|انگلس]] را فراهم نمود. فویرباخ که مارکس او را «فاتح راستین فلسفه قدیم» می‌نامید، دو سال پیش از مرگش به حزب سوسیال دموکراتیک آلمان پیوست، اما از نظر سیاسی فعال نبود و همواره اختلافات خود را با [[کارل مارکس|مارکس]] حفظ کرد.

[[کارل مارکس|مارکس]] و [[فریدریش انگلس|انگلس]] هر دو به‌شدت از فویرباخ تأثیر پذیرفته‌اند، با این حال او را به دلیل [[ماتریالیسمماده‌باوری]] برابر ایستا (Gegenstand) محور و منفعلانه‌اش عمیقاً نقد می‌کردند: [[تزهایی درباره فویرباخ]]؛ [[ایدئولوژی آلمانی]]؛ [[لودویگ فویرباخ و پایان فلسفه کلاسیک آلمانی]] و….