ایادی امرالله: تفاوت میان نسخه‌ها

برای نمونه هورِس هالی که برای سالها نویسنده پرکاری بود، وقتی به مقام ایادی منصوب شد مجموعه‌ای  مقالات با عنوان «دین برای جامعه بشری» و چند جزوه و کتاب راجع به آئین بهائی به رشته تحریر درآورد.<ref>Horace Holley, Religion for Mankind (Oxford: George Ronald, 1976).</ref> جورج تآونزِند که سابقاً کشیش عالیرتبه و نویسنده پرکاری بود بعد از انتصاب به مقام ایادی کتابی با نام «مسیح و بهاءالله» نوشت.<ref>George Townshend, Christ and Bahá’u’lláh, rev. ed. (Oxford: George Ronald, 1990).</ref> جان فرابی کتابی پرخواننده در معرفی آئین بهائی به نام «همه چیز تازه شدند:‌ تصویری جامع از آئین بهائی» تالیف کرد.<ref>John Ferraby, All Things Made New: A Comprehensive Outline of the Bahá’í Faith, 2nd rev. ed. (London: Bahá’í Publishing Trust, 1987).</ref> هرمان گروسمن که از دهه ۱۹۲۰ راجع به آئین بهائی می‌نگاشت آثاری دیگر در این زمینه به زبان آلمانی تحریر نمود من جمله کتاب «آئین بهائی چیست؟» و «باورمند بهائی کیست و جامعه بهائی چیست؟». او همچنین آثاری از بهاءالله و عبدالبهاء را به آلمانی ترجمه کرد.<ref>Hermann Grossmann, Was ist die Bahá’í Religion? [What is the Bahá’í Religion?] 5th ed. (Hofheim: Bahá’í-Verlag, 1991), and Der Bahá'í und die Bahá'í-Gemeinschaft [The Bahá’í and the Bahá’í Community] 3rd ed. (Hofheim: Bahá’í-Verlag, 1994).</ref> روحیه ربانی همسر شوقی افندی که کتابی پرطرفدار با عنوان «نسخه ای برای زندگی» در سال ۱۹۵۰ نگاشته بود،<ref>Rúhíyyih Rabbani, Prescription for Living, 2nd rev. ed. (Oxford: George Ronald, 1989).</ref> بعد از انتصاب به مقام ایادی چندین کتاب دیگر تالیف نمود از  جمله زندگینامه شوقی افندی که تحت عنوان «گوهر یکتا» به چاپ رسید<ref>Rúhíyyih Rabbani, The Priceless Pearl, 2nd ed. (Oakham, U.K.: Bahá’í Publishing, 2000).</ref> و یک کتاب شعر .<ref>Rúhíyyih Rabbani, Poems of the Passing (Oxford: George Ronald, 1996).</ref> او همچنین دو مستند طولانی از سفرهایش در آمریکای جنوبی و زیارتگاه‌های بهائی در شهرهای حیفا وعکاو عکا تولید کرد.<ref>Rúhíyyih Rabbani, dir., The Green Light Expedition: With Amatu’l-Bahá Rúhíyyih Khánum, videocassette and DVD (1976; Toronto: Unity Arts, 2003); and The Pilgrimage: With Amatu’l-Bahá Rúhíyyih Khánum, videocassette and DVD (1980; Toronto: Unity Arts, 2003).</ref> حسن بالیوزی که بعد از سال ۱۹۶۳ به علت وخامت سلامتش دیگر قادر به سفر نبود تا زمان درگذشتش در سال ۱۹۸۰ بر کارهای پژوهشی و علمی متمرکز شد و آثار دانشورانه مهمی در مورد زندگی و رسالت شخصیت های اصلی آئین بهائی تالیف کرد.<ref>H. M. Balyuzi, The Báb: The Herald of the Day of Days (Oxford: George Ronald, 1973); Bahá’u’lláh: A Brief Life (Oxford: George Ronald, 1984); Bahá’u’lláh: The King of Glory, 2nd rev. ed. (Oxford: George Ronald, 1991); ‘Abdu’l-Bahá: The Centre of the Covenant of Bahá’u’lláh, 2nd ed. (Oxford: George Ronald, 1987); Edward Granville Browne and the Bahá’í Faith (Oxford: George Ronald, 1980); Eminent Bahá’ís in the Time of Bahá’u’lláh: With Some Historical Background (Oxford: George Ronald, 1985); and Muhammad and the Course of Islám (Oxford: George Ronald, 1976).</ref> ابوالقاسم فیضی کتابها و مقالات فراوانی نوشت و آثاری را از انگلیسی به فارسی و بالعکس ترجمه نمود مانند کتاب «گوهر یکتا» که از انگلیسی به فارسی برگرداند.<ref>A. Q. Faizi, Milly: A Tribute to the Hand of the Cause of God Amelia E. Collins (Oxford: George Ronald, 1977).</ref> یوگو جیاکری علاوه بر سفرهای گوناگون برای دیدار جوامع بهائی، کتابی بعنوان «خاطراتی درباره شوقی افندی» <ref>Ugo Giachery, Shoghi Effendi: Recollections (Oxford: George Ronald, 1974).</ref> و  علی اکبر فروتن کارهای دانشورانه زیادی در زمینه تعلیم و تربیت فرزندان به فارسی انجام داد که به انگلیسی و زبانهای دیگر ترجمه شد، مانند «مادران، پدران و فرزندان»، «راهنمای عملی تربیت فرزند»، «راه تربیت نونهالان»و «رسائل علمی».<ref>A [‘Alí-Akbar] Furútan, Mothers, Fathers, and Children: Practical Advice to Parents, trans. Katayoun and Robert Crerar (Oxford: George Ronald, 1990); and The Story of My Heart: Memoirs of ‘Alí-Akbar Furútan (Hikáyat-i-Dil), trans. Mahnaz Aflatooni Javid (Oxford: George Ronald, 1984).</ref> ویلیام سیرز یک مجموعه برنامه تلویزیونی راجع به آئین بهائی تولید کرده و سخنرانی‌ها و نمایش‌هائی نیز در این رابطه ترتیب داد. او همچنین یک سری کتابهای پرطرفدار راجع به دیانت بهائی نوشت از  جمله «دزد در شب»، «شراب شگفت انگیز»، «خدا خنده را دوست دارد» و «فریاد از دل: بهائیان ایران» <ref>William Sears, Release the Sun, new ed. (Wilmette, IL, USA: Bahá’í Publishing, 2003); Thief in the Night, or The Strange Case of the Missing Millenium (Oxford: George Ronald, 1980, 2002 printing); God Loves Laughter (Oxford: George Ronald, 1991); and A Cry from the Heart: The Bahá’ís in Iran (Oxford: George Ronald, 1982).</ref>

در پایان نقشه ده ساله ایادیان امرالله که تعدادشان به ۲۶ نفر میرسید اعضای ۵۶ محفل روحانی ملی را به جلسه شور بین المللی دعوت کردند تا ۹ نفر اعضای بیت العدل اعظم  را انتخاب کنند.<ref>Peter Smith, the Babi & Baha'i Religions, pg. 131 Cambridge University Press 1987 ISBN 0-521-30128-9</ref> ایادیان امرالله عضویت خود را در بیت العدل اعظم ممنوع اعلام کردند و از رای دهندگان خواستند به آنها رای ندهند.<ref>A Basic Baha'i Dictionary: pgs. 95 – 97, General Editor - Wendi Momen George Ronald, Oxford, ISBN 0-85398-31-7</ref> پس از انتخابات سالانه این محافل در کشورهای خود، حدود ۳۰۰ نفر از آنان در اولین کانونشنجلسهٔ شور بین المللی بهائی در حیفا جمع شدند و اعضای بیت العدل را انتخاب کردند. با اِتمام انتخابات بیت العدل اعظم شرکت کنندگان و اعضای اولین بیت العدل اعظم و بهائیان دیگر برای شرکت در جشن صدمین سال اعلان عمومی دعوت بهاءالله راهی لندن شدند. ۷۰۰۰ بهائی از پیشینه‌های نژادی و دینی  مختلف در این جشن شرکت کردند.<ref>Peter Smith, the Babi & Baha'i Religions, pg. 132 Cambridge University Press 1987, ISBN 0-521-30128-9</ref>

در ضمن به واسطه وظایف مهمی که شوقی افندی به ایادیان محول کرده بود بیت العدل اعظم صلاح ندانست که ایادیان به انتصاب یا انتخاب برای خدمت در مؤسسات اداری بهائی دعوت شوند، و یا بعنوان نماینده کانونشنجلسهٔ شور ملی به ایشان رای داده شود.<ref>A Basic Baha'i Dictionary: pp. 95 – 97, General Editor - Wendi Momen George Ronald, Oxford, ISBN 0-85398-31-7  </ref> با رهائی ایادیان از امور اداری بهائی، بیشتر وقت آنها صرف تشویق و ترغیب و تربیت و آموزش در عالم بهائی شد.<ref>Peter Smith, the Babi & Baha'i Religions, pg. 133, Cambridge University Press 1987 <nowiki>ISBN 0-521-30128-9</nowiki>     </ref> بیت العدل اعظم در پیام ۱۳۵۵ شمسی ادامه وظایف ایادیان را برای بهائیان تشریح کرد.<ref>A Basic Baha'i Dictionary: pg. 93, General Editor - Wendi Momen George Ronald, Oxford, ISBN 0-5398-231-7     </ref> در سال ۱۳۵۲ که بنا بر تصمیم بیت العدل اعظم مؤسسه دارالتبلیغ بین المللی تاسیس شد، ایادیان امرالله به عنوان اعضای دائم آن مقرر شدند.<ref>Hatcher, S. William and Martin, J. Douglass (1986) Baha’i Faith -- the emerging global religion, pg. 150, Harper & Row <nowiki>ISBN 0 06 312078 X</nowiki>   </ref> در این مقام ایادیان امرالله علاوه بر جلسات مخصوص خود، هم به‌صورت انفرادی و هم گروهی جلسات مشاوره مشترک با بیت العدل اعظم داشتند.<ref>Ministry of the Custodians 1957 – 1963 pg. xxi (Preface by Hand of the Cause, Ruhiyyeh Khanum) <nowiki>ISBN 0-85398-350-X</nowiki>  </ref>