برادر وی [[شهاب‌الدین خسروانی]] از نمایندگان [[مجلس شورای ملی]] و از همفکران دکتر [[محمد مصدق]] بود. برادر دیگر وی [[دکتر عطاءالله خسروانی]] دبیرکل [[حزب ایران نوین]] بود و همزمان در راس وزارتخانه‌های کار و کشور قرار داشت.<ref>ظهور و سقوط سلطنت پهلوی. انتشارات اطلاعات. تهران. ۱۳۶۹</ref> برادر دیگر پرویز خسروانی با درجه سپهبدی دادستان کل ارتش شاهنشاهی بود.
== کودتای ۲۸ مرداد ==
ارتشبد حسین فردوست در کتاب خاطرات خود و در بخش نحوه شکل‌گیری کودتا، به نقش پرویز خسروانی،اشاره می‌کند و می‌گوید او در سازماندهی راهپیمایی ورزشکاران باشگاه تاج نقش داشت
«... دسته دیگر ، ورزشکاران باشگاه تاج بودند که سرتیپ وقت خسروانی ( سپهبد و رییس تربیت بدنی شد) توانست به رهبری شعبان بی مخ آنها را به حرکت در آورد. سربازان گارد جاویدان ، که توسط ریاحی در شب ۲۵ مرداد خلع سلاح شده بودند ، نیز به جمعیت پیوستند....»
<ref>کتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوی،انتشارات مؤسسه اطلاعات و مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی ، جلد اول صفحه ۱۸۲ </ref>
== اتهام زمین‌خواری ==
ارتشبد حسین فردوست در کتاب خاطرات خود بیان می کند که یکی از پرونده‌هایی که او بررسی کرده است، پرونده زمین‌خواری پرویز خسروانی و خانواده او بوده
«سرهنگ ضرابی، مدیر کل نهم ساواک را احضار و به او دستور دادم درباره اموال خسروانی تحقیق کند و در سطح کشور هر چه به نام خسروانی، زن و ۲ دختر اوست و سند صادر شده گزارش نماید. پس از ۳-۴ ماه گزارش تحویل شد با کمال تعجب دیدم که بیش از تصور قبلی‌ام است. در مراکز استان یک یا چند زمین در مراکز شهرستان‌ها یک زمین در برخی مراکز بخش یک زمین و در تهران ده‌ها زمین که هم بسیار مرغوب و وسیع بود، به نام خسروانی و خانواده‌اش است. ... اداره کل نهم ساواک در گزارش خود لیست کاملی از زمین‌ها و تاسیسات خسروانی در سطح کشور ارائه داد که به بیش از ۲۰۰ رقم می‌رسید. این گزارش سرهنگ ضرابی باید جزء مدارک دفتر ویژه اطلاعات، که مسئول حفاظت آن سرتیپ نجانی بود، موجود باشد»
<ref>کتاب ظهور و سقوط سلطنت پهلوی،انتشارات مؤسسه اطلاعات و مؤسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی ، جلد اول صفحه ۲۶۹−۲۷۰ </ref>
به موضوع اتهام زمین‌خواری پرویز خسروانی در کتاب کتاب رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک نیز اشاره شده است<ref> کتاب رجال عصر پهلوی به روایت اسناد ساواک،نویسنده : مرکز بررسی اسناد تاریخی وزارت اطلاعات، ناشر: انتشارات مرکز بررسی اسناد تاریخی، جلد ۲۳، سند ص۴۰</ref>
