گائوزونگ (دودمان تانگ): تفاوت میان نسخه‌ها

امپراتور گائوزونگ در سالهای بعدی سلطنت خود از سال ۶۶۰ توسط [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|امپراتریس وو]] در دوران حكومت خود بشدت ​​یاری شده بود كه پس از یك سری سكته های مغزی وی را ناتوان كرده بود. امپراتور گائوزونگ از سال ۶۶۵ به بعد همه امور کشور را به همسر قوی خود واگذار كرد و امپراتریس وو امور «سرزمین تانگ» را با رأی خودش اداره می‌کرد و بی‌معارض بر چین حکم راند و به دلیل همین قدرت و نفوذ قدرتمند سیاسی كه در دست داشت، در سالنامه های [[امپراتوری تانگ]] بی نظیر است و مورخان در آن زمان آن دوره را به عنوان ""''امپراتوری مشترک زن و شوهر''"" نام داد، پس از درگذشت امپراتور گائوزونگ در سال ۶۸۳. قدرت‌های حاکم به طور كامل و یگانه با مشت آهنین به انحصار [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|امپراتریس وو]] افتاد، که متعاقباً بعد از هفت سال جنگ خونین توانست تنها [[ملکه حاکم|امپراتریس فرمانروا]] در [[تاریخ چین]] شود. پس از مرگ وی ، در آرامگاه کیانلینگ به همراه وو زتیان تحت مداخله قرار گرفتند.

 

 

بعد از این ماجرا ها امپراتور گائوزونگ به توصیه همسرش [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|امپراتریس وو]] تصمیم گرفت که برای تثبیت قدرت امپراتوری برای یک دوره موقت صلح اعلام کند که فرصتی برای جمع آوری و سروسامان دادن به ارتش بود، در این زمان [[ملکه زتیان (دودمان ژو دوم)|امپراتریس وو]] و امپراتور گائوزونگ کلیه توجه خود را به امور آموزشی و تثبیت قدرت مرکزی کردند و شروع کردن به سازماندهی کردن دربار و عزل افراد نالایق و روی کار آوردن افراد توانا، و همچنین آوردن افراد قوی برای رهبری کردن سپاهیان همچنین به دستور امپراتریس وو بخشی از ارتش که هیچ فایدی برای کشور نداشتن منحل شد و همین طور امپراتریس وو شروع به رسیدگی به امور مالی کرد که در طول جنگ های طولانی مدت باعث ضرر های بسیار به مردم و دولت شد بود کرد، او همچنین اصلاحاتی را در امور مالیاتی انجام داد و مالیات را برای مردم کاست و بیشتر مالیات ها را بر دوش اشراف گذاشت به دلیل این اصلاحات که اوضاع درآمد را بسیار بهبود بخشید باعث انگیزه در مردم و پیوستن آن ها به سپاه شد و این کار جان دوباریی به [[امپراتوری تانگ]] داد که دوبار به عنوان یک قدرت جنگی عمل کند.