جان لانگشاو آستین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
نجات ۰ منبع و علامتزدن ۱ بهعنوان مرده.) #IABot (v2.0.1 |
جز ویرایش و تصحیح |
||
خط ۸:
|death_place=[[آکسفورد]]
|alma_mater=[[Balliol College, Oxford]]
|school_tradition=[[فلسفه زبان روزمره]]/[[فلسفه
|main_interests=[[فلسفه زبان]]، [[فلسفه ذهن]]، [[فلسفه اخلاق]]، [[فلسفه ادراک]]
|influences=[[گیلبرت رایل]]، [[ویتگنشتاین]] دوم، [[جرج ادوارد مور]]
|influenced=[[جان سرل]]، [[استنلی کاول]]، [[جودیت باتلر]]
|notable_ideas=[[کنش گفتاری]]، [[performative utterance]]
}}
'''جان لانگشاو آستین''' {{به انگلیسی|John Langshaw Austin}} ([[۱۹۱۱ (میلادی)|۱۹۱۱]] - [[۱۹۶۰ (میلادی)|۱۹۶۰]])،
او در مدرسهٔ شروزبوری [[فیلولوژی کلاسیک]] را فرا گرفت و از سال ۱۹۲۹ در [[دانشگاه آکسفورد]] به تحصیل [[فلسفهٔ یونان باستان]] بهویژه [[ارسطو]] پرداخت. از سال ۱۹۳۳ آستین بهعنوان مدرس در دانشگاه آکسفورد مشغول به کار شد و به فلسفهٔ [[افلاطون]]، [[لایبنیتس]] و [[ایمانوئل کانت]] پرداخت. پس از [[جنگ جهانی دوم]] سمینارهایی موسوم به «شنبه صبح» را برگزار
آستین در ۴۸ سالگی بر اثر [[سرطان ریه]] درگذشت.
==
آستین در ادامه، تمایز سهگانهای میان اشکال مختلف [[کنش گفتاری|کنشهای گفتاری]] رسم میکند. در شکل نخست، کلمات معنای روشن و متعارفی دارند. این جمله که «گربه روی فرش نشستهاست» به یک گربه، یک فرش و ربط میان آنها، که نشستن یکی روی دیگری است، اشاره میکند. معنای متعارف آن چیزی است که در یک کنش گفتاری خاص گفته میشود. آستین به این کنش، نام فنی [[کنش بیانی]] میدهد. در شکل دوم، فرد با گفتن کلمات خاصی، بهواقع، موجب وقوع عملی میشود— مثلاً فرد با گفتن «بله» به هنگام عقد، پیمانی را میپذیرد، با گفتن «میشود این کار را انجام دهید؟» خواستهای را مطرح میکند و با گفتن «انجامش بده» فرمان به انجام کاری میدهد. آستین این کنشهای گفتاری را [[کنش غیربیانی]] مینامد. نهایتاً در شکل سوم، در پی گفتن چیزی، اغلب عملی انجام میشود، مثلاً با گفتن «بله»، فردی ازدواج میکند، و با گفتن «من این جنس را با قیمت مناسبتری نسبت به مغازهٔ روبهرو به شما میفروشم»، خریداری به خرید جنسی قانع میشود و… آستین به این کنشها، [[کنش فراعبارتی]] میگوید.
|