تراژدی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
نجات ۱ منبع و علامت‌زدن ۰ به‌عنوان مرده.) #IABot (v2.0.1 |
دانیال رفیعی (بحث | مشارکت‌ها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۰:
* آواز کُر، آوازهایی است که دسته‌های همسرایان در تراژدی می‌خوانند.
* وضع صحنه یا منظر نمایش، که مربوط به صحنه آرایی و صحنه‌سازی است.<ref>(فن شعر-ارسطو)</ref>
رضا شیرمرز در ترجمۀ اخیرش از شاعری که از زبان یونانی صورت گرفته اجزای شش گانۀ تراژدی را این این گونه عنوان می کند:
# پیرنگ (μύθος)
# شخصیت (ήθη)
# کلام (λέξεις)
# اندیشه (όψις)
# عناصر اجرایی (διάνοια)
# آواز (μελοποία)
همچنین رضا شیرمرز معتقد است که «ارسطو، کنش را عنصرِ ثابتِ پیرنگِ تراژیک میداند و شخصیت را عنصر متغیر. حتا قایل به این مسئله است که بدون کنش، هرگز تراژدی خلق نمیشود، ولی بدون شخصیت، تراژدی امکان بروز و نمود دارد. او معتقد است که تراژدی به یاری پیرنگ به لایههای درونی شخصیت انسان نفوذ میکند و نسبتن اسرار آدمی را برملا میسازد. او برای پیرنگ، آغاز و میانه و پایانی قایل است که با یکپارچگی و وحدت اثر درآمیخته و ساختار تراژدی را رقم میزند. همچنین ارسطو در عین حال که معتقد است که بدترین گونۀ پیرنگ، اپیزودیک است، اجزای پیرنگ را برمیشمرد و به واکاوی عناصری همچون ''دگرگونی''، ''بازشناسی'' و ''دردانگیزی رویدادها'' همت میگمارد و متذکر میشود که تراژدی تنها به تقلید از کنشی جامع بسنده نمیکند و به تقلید از رویدادهایی غالبن غیرقابلپیشبینی و بر پایۀ رابطۀ علی و معلولی میپردازد که موجبات ''ترس'' و ''شفقت'' را فراهم میآورند.»
== نمایشنامه‌نویسان ==
| |||