زبان سانسکریت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''سانسکریت''' یا '''سَنسکریت''' (saṃskṛtam संस्कृतम्) زبان باستانی مردم [[هندوستان]] و [[زبان دینی]] مذاهب [[هندوییسم]]، [[بودیسم]] و [[جاینیسم]] می‌باشد که از دیدگاه [[زبان‌شناسی]] با زبان آریایی یا چیزی که اروپاییان [[پارسی باستان]] می‌نامند،، هم‌ریشه است و با توجه به قدمت فرهنگ و تمدن ایران و کشف خط در منطقه ی آرتا ی جیرفت مربوط به ده هزار سال پیش، ریشه ی اصلی و خاستگاه زبان سانسکریت، همان زبان پارسی باستان است که متأسفانه مورخان غربی، عامدانه آن را برجسته نمی کنند. زبان سانسکریت؛ از خانوادهٔ زبان‌های [[هندواروپایی]] یا (ایندوژرمنIndo-European) به‌حساب می‌آید. [[نسک]] ارجمند [[وداها]] به این زبان است. در دورهٔ نوین دانش سانسکریت کمک بسیاری به خوانش نبشته‌های این دو [[زبان باستانی]] نموده‌است. سانسکریت یکی از زبانهای رسمی ایالت [[اوتاراکند]] هند است<ref>{{یادکرد وب

}}</ref>. ویکی‌پدیا [[ویکی‌پدیای سانسکریت|نسخه سانسکریت]] دارد که در سال ۲۰۰۳ راه‌اندازی شده‌استشده است.

واژهٔ سانسکریت از واژهٔ «سامس‌کَرْتَه» (خودساخته) مشتق شده و به معنی خودسازه است. این واژه بعدها معنی «فرهنگی» به‌خودبه خود گرفت و زبان سانکریت ([[سانسکریت واک]]) به معنی زبان فرهنگ بالا استفاده شد. به این زبان اصطلاحاً '''دِوا باگا''' نیز گفته می‌شود که به معنی «زبان [[چندخدایی|خدایان]]» است.

نظریه جدیدی معتقد است که زبان سانسکریت در حوزه فلات ایران شکل گرفته و از جمله حوزهٔ [[تمدن جیرفت]] را از جایگاه‌های آن می‌دانند. زبان سانسکریت ارتباط بسیار نزدیکی با [[زبان اوستایی]] دارد.{{نیازمند منبع}}