اگرچه اکثریت قریب به اتفاق آب دریا دارای شوری بین ۳۱ گرم در کیلوگرم و ۳۸۳۷.۵ گرم بر کیلوگرم است، که بین ۳٫۳–۳٫۸ درصد است، آب دریا در سراسر جهان به‌طور یکنواخت شور نیست. در جایی که مخلوط شدن با رواناب آب شیرین از دهان رودخانه، در نزدیکی [[یخچال‌های طبیعی]] ذوب یا مقادیر زیادی بارش (به عنوان مثال باران‌های موسمی) اتفاق می‌افتد، آب دریا می‌تواند به میزان قابل توجهی کمتر شور باشد. نمکی‌ترین [[دریای آزاد]] [[دریای سرخ]] است که در آن نرخ بالای تبخیر، بارش کم و رواناب کم رودخانه و گردش آب محدود منجر به آب شور غیرمعمول می‌شود. شوری موجود در آب‌های جدا شده در آب هنوز هم می‌تواند به میزان قابل توجهی بیشتر باشد - تقریباً [[ده برابر]] در مورد [[دریای مرده]]. از نظر تاریخی، از مقیاس‌های مختلف شوری برای تقریب شوری مطلق آب دریا استفاده شده‌است. مقیاس محبوب "مقیاس شوری عملی" بود که میزان شوری در "واحدهای شوری عملی (psu)" اندازه‌گیری شد. استاندارد فعلی برای شوری مقیاس "شوری مرجع"<ref>{{cite journal|last1=Millero|first1=Frank J.|last2=Feistel|first2=Rainer|last3=Wright|first3=Daniel G.|last4=McDougall|first4=Trevor J.|title=The composition of Standard Seawater and the definition of the Reference-Composition Salinity Scale|journal=Deep Sea Research Part I: Oceanographic Research Papers|date=January 2008|volume=55|issue=1|pages=50–72|doi=10.1016/j.dsr.2007.10.001}}</ref> با شوری بیان شده در واحد "g / kg" است.
