پرویز کاردان: تفاوت میان نسخه‌ها

پرویز کاردان فعالیت در تلویزیون ایران را به عنوان کارگردان و بازیگر نمایش‌های شبکه سه در سال ۱۳۳۸ آغاز نمود. اولین کارش «[[سرکار استوار (مجموعه تلویزیونی)|سرکاراستوار]]» از سریال‌های طنز قدیمی و طولانی [[تلویزیون ملی ایران]] بود که بسیاری از بخش‌های این سریال را خود نوشته و کارگردانی نموده بود، سال‌ها هفته‌ای یکبار مردم را درپای تلویزیون می‌نشاند وپخشو پخش تکراری آن دربرنامه‌های نیمروز تابستانی نیز طرفداران فراوانی داشت. نقش سرکاراستوار را [[عبدالعلی همایون]] بازی می‌کرد. مأمور ژاندارمری روستایی درجای نامعلومی درایران که با نقشه‌های هوشیارانه‌ای که طرح می‌کرد ونام آن را «پولتیک سرکاراستواری» می‌نامید، خلافکاران را در دام می‌انداخت. تیپ‌های ماندگاری در این سریال تلویزیونی خلق شد که بعدها هریک برای خود سوژهٔ سریال‌ها و حتی فیلم‌های سینمایی بسیار شدند. معروف‌ترین این تیپ‌ها، [[صمد (شخصیت)|صمد]] با بازی [[پرویز صیاد]] و کرمعلی‌خان و مرادبرقی با بازی خودش بودند. بعد از آن کاردان سریال [[خانه‌به‌دوش (مراد برقی)|خانه‌به‌دوش]] را برمبنای یکی ازکاراکترهایاز کاراکترهای سریال سرکار استوار، یعنی «مراد برقی» می‌سازد که در آن سال‌ها میان مردم بشدت گل می‌کند. شب‌هایی که این سریال ازتلویزیوناز تلویزیون پخش می‌شد، خیابان‌های تهران کاملاً خلوت می‌شد. کاردان برای اولین بار از [[ستار (خواننده)|ستار]] که آن‌زمان جوانی بی‌سابقه بود برای خواندن شعر موسیقی این سریال استفاده می‌کند و بدین ترتیب است او به عالم هنر معرفی می‌شود. سریال «[[اختاپوس (مجموعه تلویزیونی)|اختاپوس]]» اولین کار مشترک پرویز صیاد وپرویزو پرویز کاردان کار بعدی او بود. تیپی که برای اولین بار دراین سریال معرفی شد و بعدها به شدت گل کرد، ''قاطبه'' با نقش آفرینی زیبای [[نوذر آزادی]] بود. کاردان فعالیت سینمایی‌اش با فیلم عمو یادگار به عنوان بازیگر و کارگردان در سال ۱۳۵۰ آغاز می‌کند. فیلم [[مراد برقی و هفت دخترون]] براساس سریال خانه بدوش را در سال ۱۳۵۳ می‌سازد. پس از انقلاب و مهاجرت به [[لس‌آنجلس]] فعالیت سینمایی او به‌ناچار متوقف می‌شود ولی کماکان در عرصهٔ تئاتر به فعالیت خود ادامه می‌دهد و دو سریال تلویزیونی را نیز برای شبکه‌های [[شبکه تلویزیونی پارس|پارس]] و [[تلویزیون ملی ایران (آمریکا)|تلویزیون ملی ایران (NITV)]] می‌سازد.