رشیدالدین وطواط: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز اصلاح دستورزبانی
افزودن بیت اول رباعی
خط ۳۸:
{{پایان شعر}}
 
وطواط در هزارسف بود و در پاسخ این بیت نوشت و با تیر برای آن‌ها بینداخت:{{شعر}}
{{ب|ای شه که به جامت می صافی است نه دُرد|اعدای تو را ز غصه خون باید خورد}}
{{شعر}}
{{ب|گر خصم تو ای شاه شود رستم گردگُرد|یک خر ز هزاراسب تو نتواند برد}}
{{ب|
گر خصم تو ای شاه شود رستم گرد|
یک خر ز هزارسب تو نتواند برد}}
{{پایان شعر}}
 
چون سلطان سنجر پس از رنج و سختی بسیار شهر را فتح کرد، سوگند خورد که اگر به وطواط دست یابد، وی را هفت پاره کند. وطواط مدت‌ها فراری بود و به دنبال شفیعی که شفاعتش کند تا این که [[منتجب‌الدین بدیع‌الکتاب]] رئیس دیوان انشا توانست موجب عفو وی توسط سلطان سنجر شود.<ref>جهانگشای جوینی - [[نشر هرمس]] -شابک ۶-۱۲۴-۳۶۳-۹۶۴-۹۷۸ صفحهٔ ۳۶۰</ref>