رشیدالدین وطواط: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
Mahdisadjadi (بحث | مشارکتها) جز اصلاح دستورزبانی |
Mahdisadjadi (بحث | مشارکتها) افزودن بیت اول رباعی |
||
خط ۳۸:
{{پایان شعر}}
وطواط در هزارسف بود و در پاسخ این بیت نوشت و با تیر برای آنها بینداخت:{{شعر}}
{{ب|ای شه که به جامت می صافی است نه دُرد|اعدای تو را ز غصه خون باید خورد}}
▲گر خصم تو ای شاه شود رستم گرد|
{{پایان شعر}}
چون سلطان سنجر پس از رنج و سختی بسیار شهر را فتح کرد، سوگند خورد که اگر به وطواط دست یابد، وی را هفت پاره کند. وطواط مدتها فراری بود و به دنبال شفیعی که شفاعتش کند تا این که [[منتجبالدین بدیعالکتاب]] رئیس دیوان انشا توانست موجب عفو وی توسط سلطان سنجر شود.<ref>جهانگشای جوینی - [[نشر هرمس]] -شابک ۶-۱۲۴-۳۶۳-۹۶۴-۹۷۸ صفحهٔ ۳۶۰</ref>
|