محمد باقر: تفاوت میان نسخه‌ها

سرانجام محمد باقر در هفتم ذی الحجة سال [[۱۱۴ (قمری)|۱۱۴]] ه‍.ق در پنجاه و هفت سالگی و بعد از ۱۸ سال امامت شیعیان، وفات کرد.<ref>{{پک|نظری منفرد|۱۳۹۱|ک=پیشوای پنجم|ص=۱۹}}</ref><ref>{{پک|مدرسی|۱۳۸۳|ک=هدایتگران راه نور|ص=۸۳}}</ref> در تاریخ وفات او اختلاف شده‌است، در این بین برخی چون [[یعقوبی]] سال وفات او را ۱۱۷ و [[علی بن عیسی اربلی|اربلی]] در [[کشف الغمه فی معرفه الائمه|کشف الغمه]] ۱۱۸ و برخی منابع دیگر سال‌هایی بین ۱۱۱ تا ۱۱۶ را گزارش کرده‌اند. اما قول قوی و مشهور که توسط اکثر کتب تاریخی گزارش شده‌است، سال ۱۱۴ می‌باشد.<ref name=":5">{{پک|ترابی|۱۳۸۷|ک=جلوه امامت در افق دانش|ص=۲۴}}</ref> همچنین دربارهٔ علت مرگ امام پنجم شیعیان، تردید وجود دارد. بر اساس برخی روایات، محمد باقر به وسیلهٔ ابراهیم بن ولید بن عبدالله، از نزدیکان [[هشام بن عبدالملک]]، مسموم شد.<ref>{{پک|هادی‌منش|۱۳۸۳|ک=آفاق اندیشه|ص=۸۳}}</ref> بر اساس اقوال معروف‌تر اما، [[ زید بن حسن ]] پسر ارشد حسن مجتبی بر سر ارثیه‌ای با محمد باقر اختلاف پیدا کرده بود. آن دو توافق کردند تا به نزد قاضی رفته وقتی قاضی حق را به باقر داد، زید شکایتش را نزد هشام برد. شکایت‌های زید خلیفه را برانگیخت تا هدیه‌ای برای حاکم مدینه فرستاده از او بخواهد ارثیهٔ مورد اختلاف را از باقر گرفته برایش بفرستد. باقر که گویا برای چنین وضعیتی خود را آماده کرده بود صندوقی حاوی مدارک تقلبی را به حاکم مدینه داد. با این حال وقتی خلیفه صندوق را دریافت کرد، آن را به زید نشان داده زید متوجه تقلبی بودن اسناد می‌شود. بر طبق روایات شیعی خلیفه به زید زین اسبی داد که با زهر آبدیده بود. زید تدارک لازم را دید تا زین به دست باقر برسد. امام از آن استفاده کرده از اثر زهر آن از دنیا رفت.<ref name="tabatabai"/><ref name="Donaldson"/> برخی دیگر مجموع عواملی چون کینه زید بن حسن از محمد باقر، توطئه هشام بن عبدالملک، دشمنی ابراهیم بن ولید و… را سبب مسمویت محمد باقر و کشته شدن وی بر اسراثر این واقعه می‌دانند.<ref name=":5"/>