آرامگاه عطار نیشابوری: تفاوت میان نسخه‌ها

| کاربری کنونی =

| دیرینگی =

| دوره ساخت اثر = تیموری

| بانی اثر = علی‌شیر نوایی

'''آرامگاه عطار نیشابوری''' بنایی است تاریخی که در دوره تیموری توسط [[امیر علیشیر نوایی]] بر روی قبر [[عطار نیشابوری]] ساخته شد. در دوره‌های پهلوی دوم مرمت کامل و دهه ۷۰ نیز مرمت مختصر شد.

 

[[فریدالدین عطار نیشابوری]] شاعر و عارف نامی ایران در حدود سال ۵۴۰ هجری متولد و در سال ۶۱۸ درگذشت. آرامگاه وی در [[خیابان عرفان (نیشابور)|خیابان عرفان]] واقع در [[نیشابور (شهر کهن)|نیشابور]] کنونی هر ساله پذیرای علاقه‌مندان به ادب و فرهنگ ایرانی است. آرامگاه عطار از بناهای دوره [[امیر علیشیر نوایی]] است و در [[سده نه]]م هجری ساخته شده‌است. بنای کنونی آرامگاه دارای هشت ضلع و [[گنبد]]ی [[کاشی کاری]] شده و چهار در ورودی است. در نمای بیرونی آن چهار غرفه کاشی کاری شده تعبیه شده‌است و در وسط بقعه، قبر عطار و یک ستون هشت ترکی به ارتفاع ۳ متر وجود دارد. عطار چنان‌که از نامش پیدا است، در نیشابور دکان عطاری داشت و در [[حمله مغول به نیشابور]] کشته شد. وی یکی از پرکارترین شاعران ایرانی به‌شمار می‌رود و بنا به نظر عارفان در زمینه [[عرفان]]ی از مرتبه‌ای بالا برخوردار بوده‌است. بیت

{{شعر|نستعلیق}} {{ب|هفت شهر عشق را عطار گشت| ما هنوز اندر خم یک کوچه‌ایم}}{{پایان شعر}}