'''بیگلربیگی'''، (ترکی عثمانی: بكلربكی، انگلیسی: ''Beylerbey'') به معنای امیرِ امیران،<ref>{{یادکرد وب|عنوان=Beylerbeyi {{!}} Ottoman office|نشانی=https://www.britannica.com/topic/beylerbeyi|وبگاه=Encyclopedia Britannica|بازبینی=2020-08-15|کد زبان=en}}</ref> یکی از منصبهای لشکری در [[ایران بزرگ|ایران]] از قرن هفتم تا دوازدهم هجری، بهمعنی حاکم و فرمانده نظامی ایالات بزرگ و سرحدها و گاه [[فرمانده کل قوا]]. بیگلربیگی (= بیگِ بیگها) واژهای [[زبانهای ترکی|ترکی]] است که گاه با «امیرالامرا» (امیرِ امیران یا میرِ میران) و گاه با سردار، امیر اُلُوس (= قبیله) به گونهای مترادف به کار رفتهاست.
برخی یکی از معانیِ بیگ را امیر دانستهاند و برخی دیگر برآناند که واژهٔ «[[بیگ]]» به کسی اطلاق میشده که قرار بوده در آینده امیر شود. بر پایهٔ شواهدِ موجود، سابقهٔ کاربرد این واژه به دورهٔ سلطنت [[علاءالدین کیقباد]] (۶۱۶–۶۳۴ ه.ق)، از [[سلجوقیان روم]]، بازمیگردد.