فهرست میراث جهانی در ارمنستان: تفاوت میان نسخه‌ها

[نسخهٔ بررسی‌نشده][نسخهٔ بررسی‌نشده]
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
Persia (بحث | مشارکت‌ها)
Persia (بحث | مشارکت‌ها)
خط ۳۴:
|۱۹۹۶
| align="center" |۷۷۷{{سخ}} (ii)(iv)
|این دو صومعه بیزانسی در منطقه تومانیان در زمان [[دودمان کیوریکیان]] از مراکز مهم آموزشی بودند. ساناهین برای مدرسه روشنگری‌ها و خوشنویسی‌هاخوشنویسی‌های آن مشهور بود. این دو مجموعه صومعه نمایانگر شکوفایی معماری مذهبی ارمنستان است که سبک منحصر به فردی از ترکیب عناصر معماری کلیسایی بیزانس و معماری سنتی بومی [[قفقاز|منطقه قفقاز]] به‌وجود آمده‌است. صومعه هاقپات در [[هاقپات|روستایی به همین‌نام]] در نزدیکی شهر [[آلاوردی]] و نزدیک مرز [[گرجستان]] قرار دارد و صومعه ساناهین نیز در روستای [[ساناهین]] واقع شده‌است. ساخت این دو بنا سده ۱۰ تا ۱۳ میلادی انجام گرفته‌است.
| align="center" |<ref>{{Cite web|url=http://whc.unesco.org/en/list/777|title=Monasteries of Haghpat and Sanahin|publisher=UNESCO World Heritage Centre|accessdate=16 August 2020|archive-date=1 ژوئیه 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170701082123/http://whc.unesco.org/en/list/777}}</ref>
|-
خط ۴۳:
|۲۰۰۰
| align="center" |۱۰۱۱{{سخ}}(ii)(iii)
| کلیسای جامع و کلیساهای اچمیادزین و آثار باستان‌شناسی در زوارتنوتس مزین شدن نمای [[کلیسا]] نشان دهنده سیر تحول و پیشرفت سبک کلیسای متقاطع با گنبد مرکزی با پلان چهار گوش یا پلان صلیبی است که تأثیر عمیقی بر پیشرفت معماری و هنری در منطقه گذاشت. اچمیادزین در زمانی که بخشی از [[ایران]] بود سه‌کلیسا و اوچ‌کلیسا نامیده می‌شد و حدود سال [[۴۸۰ (میلادی)|۴۸۰]] ساخته شده‌است. واژه اچمیادزین به معنای ظهور تک‌فرزند است و به [[عیسی]] اشاره دارد. ساخت کلیسای جامع زوارتنوتس به فرمان [[جاثلیق کل ارمنیان]]، [[نرسس سوم]] معروف به «''نرسس سازنده»'' بین سال‌های ۶۴۱ تا ۶۴۳ میلادی آغاز و در سال ۶۵۲ میلادی به پایان رسید.
 
| align="center" |<ref>{{Cite web|url=http://whc.unesco.org/en/list/1011|title=Cathedral and Churches of Echmiatsin and the Archaeological Site of Zvartnots|publisher=UNESCO World Heritage Centre|accessdate=16 August 2020|archive-date=1 ژوئیه 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170701121100/http://whc.unesco.org/en/list/1011}}</ref>
خط ۵۳:
|۲۰۰۰
| align="center" |۹۶۰{{سخ}}(ii)
|صومعه گغارد شامل تعدادی [[کلیسا]] و مقبره است که بخشی از [[کوه]] مجاور آن است که از سنگ تراشیده شده، که نشان از اوج [[معماری]] [[قرون وسطی|قرون وسطایی]] ارامنه دارد. مجموعه بناهای قرون وسطایی در منظره‌ای با طبیعیتی بسیار زیبا قرار گرفته‌است که در ورودی دره آزات توسط صخره‌های برجسته احاطه شده‌است. گغارد درون دره‌ای خوش منظره در فاصله ۹ کیلومتری از [[معبد گارنی]] نهفته‌است، این کلیسا نام خود را از نیزه مقدسی که [[مسیح]] در زمان مصلوب شدن به وسیله آن مجروح شده گرفته‌است. ساختمان این کلیسای، از جنس [[گرانیت]] است. [[رود]] [[آزات (رود)|آزات]] که در کنار صومعه گغارد قرار دارد از [[اسپیتاکاسار]] سرچشمه می‌گیرد و به [[ارس]] می‌ریزد. طول آن {{convert|55|km|mi|abbr=on}} و مساحت حوضه آبخیز آن ۵۲۶ کیلومتر مربع می‌باشد.
 
| align="center" |<ref>{{Cite web|url=http://whc.unesco.org/en/list/960|title=Monastery of Geghard and the Upper Azat Valley|publisher=UNESCO World Heritage Centre|accessdate=16 August 2020|archive-date=1 ژوئیه 2017|archive-url=https://web.archive.org/web/20170701113131/http://whc.unesco.org/en/list/960}}</ref>