جواد بدیع‌زاده: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
پیوند |
||
خط ۳۰:
او تحصیلات ابتدایی را در [[مدرسه تدین]] و دوره متوسطه را در [[مدرسه آلیانس]] فرانسوی‌ها و سپس [[دارالفنون]] به پایان رساند و از سال ۱۳۰۴ تا ۱۳۳۱ در [[مجلس شورای ملی]] استخدام شد و به‌عنوان نماینده خدمت کرد.
بدیع‌زاده علاوه بر خوانندگی در امر آهنگ‌سازی نیز شهرت دارد. در سال ۱۳۰۴ که کمپانی انگلیسی صفحه‌پُرکنی [[هیزمسترزویس|هیزمَستِرزوُیس]] به‌قصد تهیه و ضبط صفحه از نواخته‌ها و خوانده‌های هنرمندان ایرانی نماینده خود را به ایران اعزام کرد و شعبهٔ خود را در تهران گشود، بدیع‌زاده به‌عنوان نخستین خواننده مرد، با معرفی و توصیه [[عبدالحسین شهنازی|عبدالحسین‌خان شهنازی]]، انتخاب شد و اولین صفحه او با عنوان «جلوه گل» روانه بازار شد که شامل دو قطعه [[آواز]] و سه [[تصنیف]] از ساخته‌های خودش بود. از آن پس تا سال ۱۳۱۴ بدیع‌زاده ۲۴ [[تصنیف]] ساخت که همه روی صفحه ضبط شده‌است. او در سال‌های بعد در سفرهایی به [[حلب]] و [[بیروت]] و [[برلین]] و شبه‌قاره [[هند]]، بر شمار ضبط آهنگ‌های خود افزوده‌است.
از میان آفریده‌های معروف او می‌توان از سرود «ایران، کشور داریوش» و ترانه‌های جلوه گل، داد دل، دل‌افسرده، هدیهٔ خاک، گل پرپر و [[خزان عشق]] یاد کرد. «خزان عشق» که تا زمان ما جاذبهٔ خود را حفظ کرده در سال ۱۳۱۳ در پیوند با متنی عاشقانه از [[رهی معیری]] ساخته شده‌است.
| |||