سرو: تفاوت میان نسخه‌ها

سرو از نمادهای [[مهر (ایزد)|'''مهر (میترا)''']] می باشد، بنابراین ریشه تقدس آن در فرهنگ ایران به پیش از زرتشت می رسد. در آئین مهر، سرو درختی است که ویژه خورشید و زایش مهر است؛ درختی که همیشه سبز و باطراوت است و در برابر سردی و تاریکی پایداری می‌کند. از این روی سرو نماد مهر تابان و زندگی‌بخش و نشانه نامیرایی و آزادگی و پایداری در برابر نیروهای مرگ‌آور بود. به همین دلیل در شب زایش مهر (شب یلدا) درخت سروی (سرومهر یا درخت یلدا) را می‌آراستند و هدایایی در پایش می‌نهادند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=سرو مهر يا درخت يلدا|نشانی=http://www.savepasargad.com/2008-DEC/yalda/sarv-mehr-derakhat-yalda.htm|وبگاه=www.savepasargad.com|بازبینی=2020-02-21}}</ref>

 

 

اکنون نیز نمونه‌های کهنسال دیگری از درخت سرو در جاهای دیگر ایران همچنان استوار است که مهم‌تر از همه، سرو کهنسال چند هزارساله، در شهر [[ابرکوه]] [[یزد]] است که کهنسال‌ترین سرو جهان به‌شمار می‌رود.