{{اسلام}}'''مُرجِئه''' {{به عربی|المرجئة}} یا '''مرجئیان'''، فرقهای [[علم کلام|کلامی]] از [[مسلمانان]] بودند که اعتقاد داشتند نباید در مورد [[کافر]] یا [[مؤمن]] بودن کسی در این دنیا اظهار نظر کرد؛ بلکه میبایست تعيين وضعيت آن را بهتا [[قیامت]] ارجاعبه تأخير دادانداخت.
فرقه یفرقهٔ مرجئه پس از قتل امام علی و روی کار آمدن [[خلافت بنی امیه]] اعلام موجودیت کرد که از نظر ایدئولوژیک در نقطه ینقطهٔ مقابل [[خوارج]] قرار داشت .یعنی معتقد بودند که چون از عقیدهعقیدهٔ باطنی افراد خبر نمینمیتوان توانداشت، داشت ، می بایدمیباید هرکسی را که مدعی مسلمانی استمسلمانیست واقعا مسلمان دانست و داوری درباره یدربارهٔ او را به اللهخدا محول کرد. عقیده یعقیدهٔ مرجئه درباره یدربارهٔ جانشین پیامبر این بود که هرکس که بدین مقام منصف شده باشد ،شدهباشد، ولو از شرایط لازم برخوردار نباشدنباشد، واجب الاطاعهواجبالاطاعه است و عصمت شرط خلافت نیست. این برداشت هابرداشتها کاملا به نفع [[معاویه]] و خلفای اموی تمام می شد ،میشد، زیرا چنین معنی می دادمیداد که خلافت آنها ،آنها، خوب یا بدبد، ، امری استامریست که به خواست اللهخدا صورت گرفته استگرفتهاست و میبایستباید بهربه هر حال مورد تأییدموردتأیید مسلمانان باشد.
دیدگاه کلامی مرجئه در مورددربارهٔ مرتکب گناه کبیره و همچنین کافی دانستن ایمان قلبی برای نجات انسان از سوی آنان، باعث به وجود آمدن نوعی دیدگاه تسامحی در آنان گردیده بودگردیدهبود که میتوانستند گروههای مختلف کلامی و سیاسی، از جمله دولت اموی را تحمل نمایند و با آنان کنار آیند. البته در مورد چگونگی ارتباط یا پیوند مرجئه با امویان مباحث مختلفی مطرح شدهاست.
برخی بر این باورند که اینان به علت داشتن عقاید تسامح جویانه،تسامحجویانه، زمینهٔ تداوم و گسترش دولت اموی را فراهم آوردهاند و امویان نیز به سبب بهره ایبهرهای که از انتشار این گونه اندیشهها میبردند، از آنان حمایت مینمودند. البته دیدگاهی دیگر، این پیوند را چندان مورد تأییدموردتأیید قرار نمیدهد و دست کمدستکم در مواردی ستیز مرجئه را با امویان آشکار میسازد.<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=تاریخ تشیع|نام خانوادگی=|نام=|ناشر=پژوهشگاه حوزه و دانشگاه|سال=چاپ دهم؛ پاییز 1393|شابک=|مکان=قم|صفحات=146}}</ref>
این فرقه نیز ،نیز، به رسم همه فرقه های دیگر اسلام به فرقهفرقههای های چهار گانهچهارگانه مرجئه خوارجخوارج، ،مرجئهٔ مرجئهقدریه، قدریه ، مرجئهمرجئهٔ جبریه و مرجئهمرجئهٔ خالص تقسیم شد.