فروپاشی حکومت: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
←‏نقطهٔ بحرانی: بهبود مطلب
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
جز درست‌سازی املایی.
برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه
خط ۶۳:
از دیدگاه [[جان سوینی]] ژورنالیست بریتانیایی، [[نیکلای چائوشسکو]] در سالهای منتهی به ۱۹۷۱ «دیوانه شده بود» چون در حالی که «نسبت به [[موعودگرایی|موعودگرایی‌اش]] خودآگاهی نداشت»، می‌کوشید تا در [[رومانی]] نوعی [[تمامیت‌خواهی]] مبتنی بر الگوی [[کره شمالی]] خلق کند.<ref>John Sweeney, ''The life and evil times of Nicolae Ceausescu'', Hutchinson, 1991, p99</ref> او نقش «شاه» و «منجی» را بازی می‌کرد.<ref>John Sweeney, ''The life and evil times of Nicolae Ceausescu'', Hutchinson, 1991, p155</ref> در قیاس با او باید گفت که [[نیکلای دوم]] روسیه تفاوتهایی با چائوشسکو داشت. وی در ۲۶ سالگی به قدرت رسید و هیچ تجربه‌ای در حکومتداری نداشت.<ref>[[John Van der Kiste]], ''The Romanovs'', Sutton, 1998, p154</ref> سیریل پسر دوک بزرگ رقیب او محسوب می‌شد.<ref>John Van der Kiste, ''The Romanovs'', Sutton, 1998, p 175</ref> لیبرال‌ها و انقلابیون [[یکه‌سالاری]] او را به چالش می‌کشیدند.<ref>Van der Kiste, ''The Romanovs'', Sutton, 1998, p 176</ref> او در ۱۹۱۶ نسبت به همه چیز بی‌تفاوت شده بود و تحت تاثیر همسرش و [[راسپوتین]]<ref>Van der Kiste, ''The Romanovs'', Sutton, 1998, p 187</ref> قرار داشت، همچون «مسیحی در قالب یک سلطان مطرود و آزاردهنده».<ref>[[لئون تروتسکی|Leon Trotsky]], ''The history of the Russian Revolution'', translated by Max Eastman, Pluto Press 1977, p 84</ref>
 
در مورد شوروی، [[موج انقلابی]] مارکسیستی ایجاد شده بود بطوریبه‌طوری که همزمان با سقوط قدرت مرکزی، رژیم‌های وابسته به آن در اروپای شرقی و آفریقا فرو پاشیدند.<ref>Mark Katz, ''Revolutions and Revolutionary Waves'', St martin's Press, 1997, pp 83-87</ref> [[میخائیل گورباچف]] شوروی را «در مسیر جنگ داخلی» می‌دید و از این رو می‌کوشید میان اصلاح‌طلبان و تندروها آشتی ایجاد کند.<ref>[[Steve Rosenberg]], [https://www.bbc.co.uk/news/world-europe-38289333 BBC online interview with Gorbachev], 2016-12-13</ref> او به همراه [[اف. دبلیو. کلرک]] در [[آفریقای جنوبی]] به جای آنکه «قهرمانانه» بکوشند تا روند انحطاط حکومت را انکار کنند، بر روی شناخت و مدیریت آن تمرکز کردند. آنها نسبت به دیگر رهبران سرزمینشان از شهرت بهتری برخوردارند<ref>{{cite web|first=Mary|last=Dejevsky|title=Two new faces of democracy; both Gorbachev and de Klerk tried to dismantle untenable regimes|url=https://www.independent.co.uk/voices/two-new-faces-of-democracy-both-gorbachev-and-de-klerk-tried-to-dismantle-untenable-regimes-history-1434677.html|work=Independent|date=1994-05-08}}</ref> اما در چین گورباچف را به عنوان یک شکست‌خورده ننگین می‌شناسند که در مقابل غرب به زانو در آمد.<ref>James Palmer, 'What China didn't learn from the collapse of the Soviet Union, Foreign Policy, 2016-12-24</ref>
 
== روند فروپاشی ==