سرو: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
برچسبها: واگردانی دستی ویرایشگر دیداری |
|||
خط ۷:
سرو ایرانی به عنوان الگوی آزادگی، پایداری، سرافرازی و خرّمی (سرسبزی و سرزنده‌ای) ایرانیان توصیف می‌شود.
درخت سرو از درختانی است که ریشه در فرهنگ ایرانی داشته و جایگاه ویژه‌ای در میان مردم دارد. این درخت به عنوان یک درخت همیشه سبز، استوار و درست قامت حتی در سرما پایداری می‌کند. درست قامتی سرو (سرو سهی) از آن جهت جالب می نماید که بر خلاف درختان دیگر با تغییر عوامل و فشارهای خارجی به چپ یا راست منحرف نمی شود و همواره روند رشد رو به بالا و در خط مستقیم (درست) خود را حفظ می کند از اینرو ایرانیان باستان آن را الگوی طبیعی برای انسان می دانستند. واژه سروش (فرشته پیام آور)<ref>{{یادکرد وب|نویسنده=|کد زبان=|تاریخ=|وبگاه=|نشانی=https://www.vajehyab.com/dehkhoda/%D8%B3%D8%B1%D9%88%D8%B4|عنوان=معنی سروش در لغت نامه دهخدا}}</ref> برگرفته از واژه سرو می‌باشد. درخت سرو از هزاران سال پیش در ایران کاشت شده‌است و یکی از نمونه‌های کهنسال این درخت، [[سرو کشمر]] (کاشمر) بوده‌است که کاشت آن را به دست [[زرتشت]] دانسته‌اند
سرو از نمادهای [[مهر (ایزد)|'''مهر''']] می باشد، بنابراین ریشه تقدس آن در فرهنگ ایران به پیش از زرتشت می رسد. در آئین مهر، سرو درختی است که ویژه خورشید و زایش مهر است؛ درختی که همیشه سبز و باطراوت است و در برابر سردی و تاریکی پایداری می‌کند. از این روی سرو نماد مهر تابان و زندگی‌بخش و نشانه نامیرایی و آزادگی و پایداری در برابر نیروهای مرگ‌آور بود. به همین دلیل در شب زایش مهر (شب یلدا) درخت سروی (سرومهر یا درخت یلدا) را می‌آراستند و هدایایی در پایش می‌نهادند.<ref>{{یادکرد وب|عنوان=سرو مهر يا درخت يلدا|نشانی=http://www.savepasargad.com/2008-DEC/yalda/sarv-mehr-derakhat-yalda.htm|وبگاه=www.savepasargad.com|بازبینی=2020-02-21}}</ref>
| |||