بیشتر [[زبان‌شناسی|زبان‌شناسان]] بر این باورند که بهترین روش برای تعریفواگران واژگان بر پایهٔ قالب‌هاییکالبد یا کالب هایی است که واژه‌ها از جنبه‌هایدیدگاه [[نحو|نحوی]]یا اختیاردستوری می‌کنند بهره می‌برند. پذیرفته‌ترین تعریفواگران گفته ارائه‌شدهشده بر این مبناپایه عبارتدربردارنده است از:
«واژه، فرم آزادِ<ref>free form</ref> کمینه<ref>minimal</ref> در یک زبان است.»
فرم آزاد به بن‌پاره‌ای از زبان گفته می‌شود که بتواند به‌صورتبه گونه تنها وجودباشیدن داشته باشد و به مکانجایگاه و موقعیتایستار کاملاًیکسر ثابتپایدار و تغییرناپذیریاستوار نسبتو دگرناپذیری به اجزاءپاره های زبانی محیطزیستگاه پیرامون خود نیاز نداشته باشد. مطابقپیرو تعریفواگران بالا، «شکارچی» یک واژه است، چرا که، می‌تواند به‌تنهایی پدیدار شود و پدیداریِ آن در محل‌هایجاهای گوناگونی در طولدرازنای جمله رخ دهد.
در مقامجایگاه مقایسه،مقایسه واحدهاییا سنجش یکاهای «چی» و «ان» (در شکارچیان) کلماتواژگان به حسابشمار نمی‌آیند، زیرا اجازه ندارندنمیتوانند که به حالتدیسه ی منزوی وجودباشیدن پیدا کنند، بلکه،ونکه، باید حتماًصددرصد موقعیتجایگاهشان مکانی‌شاندر نسبتبرابر بهبخشهای سایرزبانی اجزاءکناری زبانیپایدار مجاورو ثابتاستوار و تغییرناپذیردگرناپذیر باقیبرجای بماند.
