جدول تناوبی: تفاوت میان نسخه‌ها

با وجود آنکه عنصرهای جدول تا [[اوگانسون]] شناسایی شده‌اند اما تنها تا عنصرهای [[هاسیم]] (عنصر ۱۰۸) و [[کوپرنیسیم]] (عنصر ۱۱۲) ویژگی‌های شیمیایی شناخته شده دارند. در حالی که دیگر عنصرها رفتاری متفاوت از آنچه برایشان از راه برون‌یابی پیش‌بینی می‌شود از خود نشان می‌دهند. برای نمونه برخی پژوهش‌ها می‌گوید که با اینکه عنصر [[فلروویوم]] در [[گروه کربن]] جای دارد<ref>{{یادکرد کتاب|عنوان=The Chemistry of Superheavy Elements|نام خانوادگی=Schändel|نام=Matthias|سال=۲۰۰۳|ناشر=Kluwer Academic Publishers|مکان=Dordrecht|شابک=1-4020-1250-0|page=۲۷۷}}</ref> اما باید رفتاری همانند گاز بی‌اثر [[رادون]] از خود نشان دهد،<ref name="tanm">[http://lch.web.psi.ch/files/lectures/TexasA&M/TexasA&M.pdf Gas Phase Chemistry of Superheavy Elements] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20120220090755/http://lch.web.psi.ch/files/lectures/TexasA%26M/TexasA%26M.pdf |date=۲۰ فوریه ۲۰۱۲ }}, lecture by Heinz W. Gäggeler, Nov. 2007. Last accessed on 12 Dec 2008.</ref> البته آزمایش‌های تازه‌تر همانندی‌هایی در رفتار شیمیایی فلروویوم و عنصر [[سرب]] پیدا کرده‌اند که این با جدول تناوبی همخوانی بیشتری دارد.<ref>Scerri 2011, pp. 142–143</ref>

بالاترین عدد اتمی ممکن هنوز روشن نیست. نخستین بار الیوت آدامز در ۱۹۱۱ با توجه به‌شمار عنصرهای جای گرفته در هر ردیف به این نتیجه رسیده بود که وزن اتمی بالاتر از {{عبارت چپچین|۲۵۶±}} (یعنی عنصرهای ۹۹ و ۱۰۰ امروز) ناممکن است و وجود ندارد.<ref>{{یادکرد ژورنال |نام خانوادگی=Elliot|نام=Q. A. |عنوان=A modification of the periodic table|ژورنال=Journal of the American Chemical Society|سال=۱۹۱۱|جلد=۳۳ |issue=۵ |صفحات=۶۸۴–۶۸8 (688)|ندش=۱۰٫۱۰۲۱/ja02218a004}}</ref> پس از آن گفته شد که جدول تناوبی به زودی پس از [[جزیره پایداری|جزیرهٔ پایداری]] به پایان خواهد رسید.<ref name="EB">{{یادکرد وب|نویسنده=Glenn Seaborg|پیوند=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/603220/transuranium-element|عنوان=transuranium element (chemical element)|ناشر=Encyclopædia Britannica|تاریخ=ca. ۲۰۰۶|تاریخ بازبینی=2010-03-16}}</ref> بر پایهٔ این پیش‌بینی باید نزدیک به عنصر ۱۲۶ ام جدول به پایان می‌رسید. پس از آن [[جان امزلی]]<ref name="emsley" /> و [[ریچارد فاینمن]]<ref name="RF">{{یادکرد وب

به‌طور سنتی، لانتان و اکتینیم به عنوان دو عضو بعدی گروه ۳ در نظر گرفته می‌شدند.<ref>{{یادکرد کتاب|نام خانوادگی=Emsley |نام=J. |تاریخ=2011 |عنوان=Nature's Building Blocks |ناشر=Oxford University | ویرایش=new|مکان =Oxford |شابک=978-0-19-960563-7|صفحه=651|زبان= en}}</ref> به نظر می‌رسد که این انتخاب، از دههٔ ۱۹۴۰ میلادی با ظهور جدول‌های تناوبی که وابسته به آرایش الکترونی بودند، آغاز شده‌است. آرایش الکترونی سزیم، باریم و لانتان به صورت {{چر}}[Xe]6s¹ و{{چر}}[Xe]6s² و {{چر}}[Xe]5d¹6s² است. آخرین الکترون لانتان در لایهٔ 5d قرار می‌گیرد که آن را به عنوان نخستین عنصر بلوک d دورهٔ ششم در گروه ۳ قرار می‌دهد.<ref name="Jensen">{{یادکرد ژورنال|عنوان=The Positions of Lanthanum (Actinium) and Lutetium (Lawrencium) in the Periodic Table |نویسنده=William B. Jensen |ژورنال=J. Chem. Educ. |سال=1982 |جلد=59 |شماره = 8|صفحات=634–636 |doi=10.1021/ed059p634|زبان=en}}</ref> دو عنصر دیگر گروه ۳، یعنی اسکاندیم و ایتریم نیز چنین آرایش الکترونی را در لایهٔ آخر خود دارند. از سوی دیگر، آرایش الکترونی لوتتیم به صورت {{چر}}[Xe]4f¹⁴5d¹6s² است و آخرین الکترون آن در لایهٔ f قرار می‌گیرد؛ بنابراین لوتتیم آخرین عنصر بلوک f در دورهٔ ششم است.<ref name=Jensen />