خواجه عبدالله انصاری: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز پیوند به بیرون
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب‌ها: حذف منبع ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۲۶:
}}
 
'''ابواسماعیل عبدالله بن ابی‌منصور محمد''' (زادهٔ ۲ شعبان ۳۹۶ ه‍.ق/ ۳۸۵ ه‍.ش / ۱۰۰۶ م. در شهر [[هرات]] درگذشتهٔ ۲۲ ذی الحجه ۴۸۱ ه‍.ق/ ۴۶۷ ه‍.ش / ۱۰۸۸ م) در [[هرات]] معروف به «پیر هرات» و «پیر انصار» و «خواجه عبدالله انصاری» و «انصاری هروی»، دانشمند و عارف صوفی مسلک ایرانی بود. او به عنوان یکی از نوابغ ادبی و چهره‌های شاخص<ref>Arthur John Arberry, "Sufism: an account of the mystics of Islam", Courier Dover Publications, 2001. pg 69: "This manual was well regarded in later times; commentaries upon it were written among others by the celebrated Persian mystic Ansari"چهر</ref> و خراسان قدیم در قرن ۱۱ میلادی/ ۵ ه‍.ق شناخته می‌شود که به عنوان [[تفسیر قرآن|مفسر قرآن]]، محدث، اهل فن جدل و استاد اخلاق، دستی بر آتش داشته‌است. عمده شهرت وی به خاطر فن سخنوری، اشعار و متون نغز و بی مانندش، به خصوص در مدح و ثنای خداوند به زبان‌های عربی و فارسی بوده‌است.
 
وی از اعقاب [[ابوایوب انصاری]] است که صحابهٔ پیغمبر بود. مادرش از مردم [[بلخ]] بود و عبدالله خود در [[هرات]] یکی از شهرهای غربی [[افغانستان]] کنونی متولد شد و از کودکی زبانی گویا و طبعی توانا داشت چنان‌که شعر [[فارسی]] و [[عربی]] را نیکو می‌سرود و در جوانی در علوم ادبی و دینی و حفظ اشعار عرب مشهور بود و مخصوصاً در حدیث قوی بود و آمالی بسیار داشت و در فقه روش [[امام حنبل]] را پیروی می‌کرد.
خط ۳۵:
 
از رسائل منثور او که به نثر مسجع نوشته [[مناجات‌نامه]]، [[نصایح]]، [[زادالعارفین]]، [[کنزالسالکین]]، [[قلندرنامه]]، [[محبت‌نامه]]، [[هفت‌حصار]]، [[رساله دل و جان|رسالهٔ دل و جان]]، [[رساله واردات|رسالهٔ واردات]] و [[الهی‌نامه]] را می‌توان نام برد.
 
تهیه کننده ی تحقیق: نریمان مالک
 
دبیر محترم:آقای رحمانزاده
 
== کودکی و نوجوانی ==