ابواسحاق اطعمه: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
به نسخهٔ 29959526 از جهان بینش140 (بحث) برگردانده شد (توینکل)
برچسب: خنثی‌سازی
خط ۴:
 
== اشعار بسحق ==
خفه بابا
 
این چرت و پرت ها چیه تحویل مردم می دید
 
برن مدرسه خودشون یاد می گیرن
 
ابواسحاق اطعمه، مبتکر شعر اطعمه واشر به است که یکی از بدیع‌ترین انواع ادبی قرن نهم می‌باشد و آن شعری است هزل‌آمیز و طنزگونه و غالباً در جواب به اشعارشعرای پیشین وتضمین ابیات آنان. دکتر [[سیروس شمیسا]] در کتاب انواع ادبی از این شعر با عنوان پارودی (parody) یعنی تقلید طنزآمیز از نمونه‌های معروف ادب یاد می‌کند. این نوع شعر با این وسعت تا زمان ابواسحاق اطعمه سابقه نداشته و پس از او نیز کمتر شاعری راه او را دنبال کرده‌است.
 
سطر ۳۳ ⟵ ۲۷:
{{ب|ما از آن آمدیم در مطبخ| که به ماهیچه قلیه بنمائیم}}
{{پایان شعر}}
 
بابا نان داد
 
مامان انار داد
 
ابواسحاق اطعمه غذا داد
 
شاه نعمت‌الله به دعوت حاکم [[استان فارس|فارس]]، میرزا اسکندر بن عمر، به شیراز آمد و بسحق که از مریدان وی بود به دیدار مراد خود شتافت. نعمت‌الله‌ولی روی به بسحق نمود و گفت: رشته لاک معرفت شمائید؟ بسحق در پاسخ اظهار کرد: ما نمی‌توانیم از الله بگوئیم، از نعمت ِالله می گوئیم.
سطر ۴۹ ⟵ ۳۷:
 
== آثار شیخ بسحق اطعمه ==
دیوان اطعمه به نام [[کنزالاشتها]] برای اولین بار توسط [[میرزا حبیب اصفهانی]] بر اساس نسخه خطی مورخ ۹۷۰ موجود در [[موزه بریتانیا]] در [[استانبول]] به چاپ رسید. زان پس این مجموعه بارها در شیراز چاپ و منتشر شده‌است. در سال ۱۹۷۱ میلادی رساله‌ای تحقیقی به نام «ابواسحاق و فعالیت ادبی او» به وسیله منقد ادبی، عبدالغنی میرزایوف در شهر [[دوشنبه]] منتشر شد. برخی از پژوهندگان [[اروپایی]] مانند [[ادوارد براون]] و [[یان ریپکا]] در آثار خود، شرح حال او را آورده‌اند. [[ذبیح‌الله صفا]] نیز در [[کتاب]] [[تاریخ]] [[ادبیات]] در [[ایران]]، به تفصیل از احوال و اشعارش یاد کرکرده و می‌نویسد:
 
: «... اوصاف سخن او خالی از بیان آرزوهای پنهانی طبقات محروم جامعه آن زمان و شاید خود شاعر نبوده و حتی در پشت پرده این "اوصاف اغذیه و اطعمه" گاه به بعضی از معاصرین خود می‌تاخته است...»
سطر ۵۷ ⟵ ۴۵:
جنگ نامه مزعفروبغرا یکی از زیباترین و ابتکاری‌ترین آثار شیخ اطعمه است که در ۲۳۴ بیت در تتبع شاهنامه فردوسی و با همان وزن در ۱۵ باب سروده. این منظومه با شرح پیدایش برنج و همنشینی آن با گوشت و روغن و زعفران و تبدیل شدن آن به مزعفر آغاز می‌شود و سپس با معرفی بقیهٔ طعام‌ها به عنوان خدم و حشم مزعفر ادامه می‌یابد. داستان با پیدا شدن بغرا شکل دیگری به خود می‌گیرد مزعفر از بغرا خراج می‌طلبد وبغرا سرپیچی می‌کند. این نا فرمانی منجر به جنگ می‌شود در بخش‌های بعدی منظومه تصویر سلاح پوشیدن‌ها وصف آرایی‌ها و وساطت نان برای جلوگیری از جنگ و در گرفتن جنگ و پراکنده شدن خوراکی‌ها به زیبایی ترسیم و توصیف شده‌است و سرانجام به بهره گرفتن ابواسحاق از این نعمت‌های فراوان پراکنده به پایان رسیده‌است. نکته جالب توجه و حائز اهمیت در این منظومه تنها در موضوع لشکرکشی یا سروده شدن منظومه به وزن شاهنامه نیست بلکه اهمیت مطلب در این است که ابواسحاق هر یک از طعام‌ها را در مقابل قهرمانان شاهنامه و به منزله مردان جنگی تصویر کرده و شخصیت آنان و طرز بیانشان را نیز با شخصیت‌ها و گفتاری‌های شاهنامه سازگار نموده است و این کار بدیع است.
 
== استقبال از اشعار سعدی، حافظ، فردوسی، سلمان ساوجی و امیرشاه محمد نظری یکتانعمت‌الله ==
 
{{شعر|نستعلیق}}
سطر ۶۴ ⟵ ۵۲:
 
<div style="text-align: center;">
حافظ
اصغر ابن جعفر
</div>
 
سطر ۲۰۱ ⟵ ۱۸۹:
 
<div style="text-align: center;">
شاه نعمت‌الله
شاه امیر محمد نظری یکتا
</div>