لوئی هجدهم: تفاوت میان نسخه‌ها

وی تا زمان رسیدن به سلطنت فرانسه عنوان کنت پرووانس را به عنوان برادر پادشاه لوئی شانزدهم در اختیار داشت. در ۲۱ سپتامبر ۱۷۹۲، کنوانسیون ملی سلطنت را منسوخ و لویی شانزدهم را عزل کرد که بعداً توسط گیوتین اعدام شد.<ref>Hibbert, Christopher, ''The French Revolution'', Penguin Books (London), 1982, {{ISBN|978-0-14-004945-9}}, pp. 331–332</ref> هنگامی که برادرزاده جوان وی [[لوئی پانزدهم]] در ژوئن ۱۷۹۵ در زندان درگذشت ، کنت پرووانس خود را (تیتر) به نام لوئی پانزدهم (پادشاه) اعلام کرد.<ref>Nagel, Susan, ''Marie-Thérèse: Child of Terror'' Bloomsbury, USA, Reprint Edition 2008, {{ISBN|1-59691-057-7}}, pp. 152–153</ref>

پس از [[انقلاب فرانسه]] و در دوران ناپلئونی، لویی پانزدهم در تبعید در پروس، انگلیس و روسیه زندگی کرد.<ref>Fraser, Antonia, ''Marie Antoinette: The Journey'', ORION, London 2002, {{ISBN|978-0-7538-1305-8}}, p. 532.</ref> هنگامی که ائتلاف ششم سرانجام در سال ۱۸۱۴ ناپلئون را شکست داد، لوئی پانزدهم در آن جایی قرار گرفت که وی و سلطنت طلبان فرانسوی موقعیت شایسته وی را می‌دانستند. با این حال، ناپلئون از تبعید خود در البا فرار کرد و [[امپراتوری فرانسه]] خود را دوباره احیا کرد. لویی هجدهم فرار کرد و ائتلاف هفتم به امپراتوری فرانسه جنگ اعلان کرد، ناپلئون را دوباره شکست داد و دوباره لویی پانزدهم را به سلطنت فرانسه بازگرداند.

لویی پانزدهم کمی کمتر از یک دهه به عنوان پادشاه حکومت کرد. دولت ترمیم بوربن برخلاف آنژین ریگیم که کاملاً مطلق بود، یک [[سلطنت مشروطه]] بود. منشور ۱۸۱۴، [[قانون اساسی]] جدید فرانسه، به عنوان یک پادشاه مشروطه، حق سلطنتی لوئی هجدهم به میزان قابل توجهی کاهش یافت. بازگشت وی در سال ۱۸۱۵ منجر به موج دوم ترور سفید به رهبری جناح فوق سلطنت طلبان شد. در سال بعد، لوئیس پارلمان غیرمردمی را منحل کرد، که به عنوان Chambre غیرقابل حل شناخته می‌شود و باعث ایجاد دکترینرهای لیبرال می‌شود. سلطنت وی بیشتر با تشکیل اتحاد پنج‌گانه و مداخله نظامی در اسپانیا مشخص شد. لویی فرزندی نداشت، پس از مرگ او تاج به برادرش، چارلز دهم رسید.<ref>Fraser, 532</ref> لویی هجدهم آخرین پادشاه فرانسه بود که در حالی که هنوز سلطنت می‌کرد، درگذشت، زیرا چارلز دهم (۱۸۲۴–۱۸۳۰) از سلطنت کناره‌گیری کرد و هر دو [[لوئی فیلیپ]] اول (۱۸۳۰–۱۸۴۸) و ناپلئون سوم (۱۸۵۲–۱۸۷۰) از سلطنت خلع شدند.

[[Fileپرونده:Duplessis - Marie Joséphine of Savoy in a turquoise dress.jpg|thumbبندانگشتی|[[Marie Joséphine of Savoy]]]]

یک توپ مجلل پس از عروسی در ۲۰ مه شلیک شد.<ref>Mansel, 3</ref> لوئیس استانیسلاس همسرش را زننده یافت. او زشت، خسته کننده و نادان از رسوم دربار ورسای قلمداد می‌شد. این ازدواج برای سال‌ها بدون وقفه باقی ماند. زندگینامه نویسان در مورد دلیل اختلاف نظر دارند. رایج‌ترین نظریه‌ها ادعای ناتوانی جنسی لویی استانیسلاست (طبق گفته آنتونیا فریزر، زندگینامه نویس) یا عدم تمایل او به خوابیدن با همسرش به دلیل بهداشت شخصی وی نیست. او هرگز مسواک نمی‌زد، ابروهای خود را نمی‌گرفت و از عطر استفاده نمی‌کرد.<ref>Mansel, 13–14</ref> در زمان ازدواج، لوئیس استانیسلاس چاق بود و به جای [[راه رفتن،رفتن]]، می‌لنگید. او هرگز ورزش نکرد و به خوردن مقدار زیادی غذا ادامه داد.<ref>Fraser, 114</ref>

علیرغم این واقعیت که لوئیس استانیسلاس شیفته همسرش نبود. با این حال، بارداری با [[سقط جنین]] به پایان رسید.<ref>Fraser, 115</ref> بارداری دوم در سال ۱۷۸۱ نیز سقط شد و این ازدواج بدون فرزند ماند.<ref name="Mansel, 10"/><ref>Louis XVII. John Murray. pp. 13–14. {{ISBN|0-7195-6709-2}}</ref>

{{پانویس|۲}}