فیلم «خانهخانهٔ پدری» پس از ۳ سال توقیف در جشنوارهجشنوارهٔ فجر ۳۲ اکران شد و اکثر منتقدان آن را ستودند. حسین معززی نیا در صفحهصفحهٔ فیس بوکفیس‌بوک خود نوشته‌استنوشته است که این فیلم یکی از بهترین فیلم‌های تاریخ سینمای ایران است. موحد منتقم در روزنامهروزنامهٔ شرق دربارهٔ این فیلم گفته: عیاری در خانهخانهٔ پدری، روی فرهنگی زوم کرده‌است که در بطن خود پنهان‌کاری را پرورش می‌دهد و همههمهٔ جنایت‌ها و خشونت‌ها و گره‌های بعدی نیز از دل آن زاده می‌شود. شخصیت‌های فیلم خانهخانهٔ پدری عامدانه در تلاش هستند تا دیگران متوجهمتوجهٔ کار آن‌ها نشوند. خانهخانهٔ پدری یکی از بهترین‌های سینمای ایران در چند سال اخیر است که از هر نظر یادآور جدایی نادر از سیمین است که نشان دهندهنشان‌دهندهٔ بحران‌های اخلاقی و اجتماعی است که از پس یک صفت نکوهیدهنکوهیدهٔ اجتماعی می‌آیند. «عالی» صفت ناقصی برای توصیف خانهخانهٔ پدری کیانوش عیاری است.<ref>{{یادکرد وب|نویسنده =موحد منتقم |نشانی = http://www.sharghdaily.ir/Default.aspx?NPN_Id=326&pageno=8# |عنوان =خانهخانهٔ پدری از چه می‌گوید؟ -در نکوهش پنهان‌کاری | ناشر =[[روزنامه شرق|روزنامهٔ شرق]] | |تاریخ بازدید =۱۱ بهمن ۱۳۹۲}}</ref>
