کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: تغییر ردهٔ تغییرمسیردادهشدهٔ انحلالهای ۱۹۹۱ (میلادی) در اتحاد شوروی به انحلالهای ۱۹۹۱ (میلادی) در اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی |
جزبدون خلاصۀ ویرایش برچسب‌ها: ویرایشگر دیداری ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه ویرایش پیشرفتهٔ همراه |
||
خط ۶:
[[لنین]] در ۱۹۱۷ دفتر سیاسی را پایه‌گذاری کرد تا انقلاب را را نمایی کند و پس از کنگرهٔ هشتم حزب در ۱۹۱۹ این نهاد عملاً به مرکز قدرت سیاسی در شوروی تبدیل شد. اولین دفتر سیاسی حزب تنها ۵ عضو داشت: لنین، [[لئون تروتسکی]]، [[ژوزف استالین]]، [[لو کامنف]] و [[نیکولای کرستینسکی]]. گرچه در تئوری دفتر سیاسی از پایین انتخاب می‌شد اما عملاً اعضای کلیدی دفتر سیاسی ( و مسلماً خود لنین) شدیداً در تصمیمات حزبی تأثیرگذار بودند.
تحت رهبری استالین پروسه‌ای که در آن رهبری حزب انتخاب می‌شد کاملاً به موضوعی هرمی تبدیل شد که عملاً [[دبیر کل]] (یعنی استالین) ترکیب دفتر سیاسی و حتی کمیته مرکزی را انتخاب می‌کرد. (در حالی که قرار بود برعکس باشد). در سال [[۱۹۳۴ (میلادی)|۱۹۳۴]]، از ۱۳۹ عضو کمیته مرکزی حزب کمونیست اتحاد شوروی، ۹۸ نفر دستگیر و بیشتر آن‌ها
دفتر سیاسی اعضای کامل یا نامزد(بدون حق رای) داشت و اندازهٔ آن در دوره‌های مختلف متفاوت بود. اما معمولاً از ۱۴ عضو کامل و هشت عضو نامزد تشکیل می‌شد. گرچه دفتر سیاسی صدر رسمی نداشت اما دبیر کل حزب (که معمولاً صدر کمیته مرکزی نیز بود) همیشه نقش اصلی در دفتر سیاسی را نیز داشت. عملاً قدرت‌مندترین اعضای دفتر سیاسی آنانی بودند که در ضمن عضو دبیرخانهٔ کمیته مرکزی حزب نیز بودند و دبیر کل حزب نیز قوی‌ترین عضو دفتر سیاسی به‌شمار می‌آمد. اگر کسی تنها در یکی از این دو نهاد عضو بود از نفوذ چندانی برخوردار نبود. در تاریخ اکثر اعضای دفتر سیاسی مرد بوده‌اند و به ندرت زنی عضو این نهاد بوده‌است.
| |||