گزش ککها بسیار آزاردهنده است و باعث تورم و قرمزی میشود به طوریکه خارش شدید و مداوم محل گزیده شده میتواند منجر به زخم شدن پوست و خونریزی و در صورت عدم رسیدگی منجر به عفونت شود. محل گزش با سوزش و بالارفتن دمای بدن در محل موردنظر همراه است و کوچکترین تحریک پوستی آزاردهنده و خارشآور خواهد بود. گزش در نواحی از بدن که پوست نازکی دارند مانند مچ پا ودست یا در کودکان و افرادی با پوست ظریف و نازک التهاب بیشتری به همراه دارد و جای نیش بصورت لکهای تیره تا ماهها یا حتی بیشتر باقی خواهد ماند.
== چرخهچرخهٔ زندگی ==
چرخهچرخهٔ زندگی ککهاککها شامل ۴ مرحله [[تخم]]، [[لارو]]، [[شفیره]] و [[بلوغ|بالغ]] است. یک کک ماده میتواند در روز ۵۰ تا تخم بگذارد! تخم ککهاککها حدود ۰٫۵ میلیمتر طول دارد، تخم مرغی شکل و سفید میباشد. کک روی میزبان خود تخمگذاری میکند، که این تخمهاتخمها از بدن میزبان روی فرش، زمین، خاک یا هر جای دیگری میافتند و در شرایطی که دمای هوا اندکی بالا و هوا نسبتاً مرطوب باشد میتوانند دوام بیاورند و چرخهچرخهٔ زندگی خود را کامل کنند. بر اساس تحقیقات آزمایشگاهی فقط ۵۰٪ از تخمهایتخمهای هر کک به [[لارو]] تبدیل میشوند و در حدود ۳۵٪ از لاروها موفق به تنیدن [[پیله]] و تشکیل پوپ میگردند. اما از کل تخمهای اولیهاولیهٔ کک فقط ۵٪ آنها به حشرهحشرهٔ بالغ تبدیل میگردند.
ککهای بالغ ۱–۴ میلیمتر طول و بدنی [[بیضی]] شکلشکل دارند و در طرفین فشرده و بدون [[بال]] هستند. همچنین پاهای آنها رشد مناسبی داشته و برای جهیدن سازگاری دارند.
در عرض ۱۰ روز پس از قرار گرفتن تخم در محیط مناسب، لارو [[کرم]] مانندی که فاقد ضمائم حرکتی است خارج میشود. این لاروها از زیر سطح خاک حرکت میکنند یا اگر داخل اتاق باشد به داخل فرشهافرشها یا شکافهای کف نفوذ میکنند، لاروها از [[مدفوع]] ککهایککهای بالغ تغذیه میکنند و در عرض ۵–۱۲ روز پیلهای ابریشم مانندابریشممانند در اطراف خود تولید و در آن شفیرهگذاری میکنند. خروج حشرهحشرهٔ بالغ از پیله بسته به شرایط ممکن است از ۵ تا ۱۴۰ روز طول بکشد، پس از خارج شدن حشرهحشرهٔ بالغ از پیله، خود را به میزبانش میرساند و ادامهادامهٔ عمرش را که حدود ۱۰۰ روز میباشد روی میزبان سپری میکند و از او تغذیه مینماید.
چرخهچرخهٔ زندگی کک معمولاً در عرض ۳–۴ هفته کامل میشود. ککهاککها ۴۸ ساعت پس از اولین خونخواری، جفتگیری کرده و به تولید تخم میپردازند. ککهاککها نسبت به سرما حساسند و در زمستان قادر به تحمل سرمای هوای بیرون از منزل نیستند و در ساختمانهایی که هوای گرم و مرطوب و غذای کافی وجود دارد به سر میبرند.