شرق‌شناسی: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از مهمترین اثرات منفی و مخرّب استعمار، نابود کردن یا ضعیف کردن فرهنگ و زبان ملل تحت استعمار خویش است. بلایی که بیشتر کشورهای آسیایی و مخصوصاً خاورمیانه گرفتار آن بوده‌اند. این موضوع باعث شد توجه اهل علم و خصوصاً دانشمندان کشورهای مستعمره به خویش جلب شود. اگرچه افراد زیادی به این کورد مثل تأثیر استعمار بر حوزه ادبیات توجه نشان دادند اما ادوارد سعید، نویسنده کتاب «شرق‌شناسی» بزرگترین و موثّرترین گام را در این زمینه برداشته است. وی به تشریح آثار مستشرقان و نیز برخی رمان نویسان و نقش آنها در بی فرهنگ نشان دادن مردم سرزمینهای تحت استعمار پرداخت و نظریه ادبی پسااستعماری را مطرح کرد و مخالفان و موافقان زیادی را با خود بر خود برانگیخت. او در مقاله‌های زیادی که نوشت، نشان داد که هر چند استعمار نظامی و سیاسی و حضور کشورهای قدرتمند در کشورهای ضعیف در ظاهر به پایان رسیده اما این تضعیف و استعمار در قالب آثار ادبی و به‌وجود آوردن نگرشهای منفی نسبت به ملل جهان سوم همچنان زنده است و به حیات خود ادامه می‌دهد.<ref name=":2">{{Cite journal|last=کتبی|first=مرتضی|date=1993-05-22|title=نقش شرق‌شناسی در استعمار غربی|url=http://qjss.atu.ac.ir/article_5141.html|journal=فصلنامه علوم اجتماعی|volume=2|issue=3.4|pages=215–235|issn=1735-1162}}</ref>

 

 

علاوه بر ادوارد سعید دانشمندان دیگری چون [[گایاتری چاکراورتی اسپیواک|گایاتری اسپیواک]] و [[هومی بابا]]، در این زمینه به فعالیت پرداخته‌اند که همگان ادوارد سعید را به عنوان بنیانگذار این نظریه می‌شناسند.