خلافت اموی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''خلافت اموی یا پادشاهی امویان''' ([[زبان عربی|عربی]]: ٱلْأُمَوِیُّون یا بَنُو أُمَیَّة) دومین [[خلافت]] اصلی از مجموع چهار خلافت بنیان نهاده شده بعد از مرگ [[محمد]] بود. پادشاهان اموی همگی از [[خاندان بنی امیه]] (فرزندان [[امیه]]) بودند. [[عثمان بن عفان]] سومین خلیفه از [[خلفای راشدین]] نیز از بنی امیه بود. [[معاویه بن ابوسفیان]] (که برای مدتی طولانی در زمان خلفای راشدین فرماندار [[شام (سرزمین)|شام]] بود) پس از پایان [[فتنه اول]] (۶۶۱ میلادی) به عنوان مؤسس سلسله امویان، برای نخستین بار در [[تاریخ اسلام]] انتخاب خلیفه را موروثی نمود. در تاریخ اسلام بعد از مرگ معاویه، [[فتنه دوم]] آغاز شد و به مدت ۱۲ سال بین مسلمانان بر سر تعیین خلیفه نزاع و درگیری بود. [[مروان اول]] (مروان بن حکم) از شاخه ای دیگر از قبیله بنی امیه، پس از خلافت [[معاویه دوم]]، نهایتاً قدرت بنی امیه را تثبیت کرد و [[عبدالملک مروان]] (پادشاه بعد از مروان) نیز با کشتن [[عبداله بن زبیر]] در (محاصره مکه در سال ۶۹۲) به فتنه دوم پایان داد. بنی امیه [[فتوحات مسلمانان]] را ادامه دادند و [[فرارود]]، [[ایالت سند|سند]]، [[مغرب عربی]] و [[اندلس (اسلامی)|اندلس]] ([[شبه‌جزیره ایبری]]) را به خلافت مسلمین افزودند. [[سرزمین شام]] (سوریه و اردن امروزی) مرکز اصلی خلافت امویان و شهر [[دمشق]] پایتخت امویان بود. امپراتوری بنی امیه ۱۱٫۱۰۰٫۰۰۰٫۰۰۰ کیلومتر مربع وسعت داشت، این پهنه قدرت خلافت بنی امیه در زمره [[فهرست بزرگ‌ترین امپراتوری‌های جهان|یکی از پهناورترین امپراتوری‌ها]] قرار داده‌است. خلافت بنی امیه در سال ۷۵۰ میلادی توسط [[خلافت عباسی]] سرنگون می‌شود. پس از انحطاط خلافت اموی، بازماندگان خلافت اموی در [[کوردوبا (اسپانیا)|کوردوبا]] ([[قرطبه]]) در آغاز [[خلافت قرطبه]] و ۷۳ سال بعد [[خلافت قرطبه]] را بنیان نهادند.