هزار شکر که دیدم به کام خویشت باز: تفاوت میان نسخهها
ایجاد نوشتار غزل شمارهٔ ۲۵۸ دیوان حافظ |
(بدون تفاوت)
|
نسخهٔ ۲۵ سپتامبر ۲۰۲۰، ساعت ۱۰:۳۷
غزلی با مطلع «هزار شکر که دیدم به کام خویشت باز'»، غزل شمارهٔ ۲۵۸ از دیوانِ حافظ در تصحیحِ محمد قزوینی و قاسم غنی است.
هزار شکر که دیدم | |||
---|---|---|---|
شاعر | حافظ[۱] | ||
شمار ابیات | ۹ | ||
بحر | مجتث مُثَمَّن مَخبون محذوف مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن | ||
متن | |||
نسخهٔ مبنا: تصحیحِ محمّد قزوینی و قاسم غنی | |||
مفهوم و درونمایه
وزن
در اجراها
قوامی در برنامهٔ شمارهٔ ۳۹۲ از مجموعهٔ گلهای رنگارنگ این غزل را در دستگاهِ سهگاه اجرا کردهاست. جمال وفایی نیز در برنامهٔ شمارهٔ ۴۶۱ از مجموعهٔ گلهای رنگارنگ این غزل را در آوازِ بیات اصفهان اجرا کردهاست.[۲]
ترجمهها
در دیگر آثار هنری
پانویس
- ↑ حافظ، دیوان حافظ، ۱۷۵ - ۱۷۶.
- ↑ دادجو، «خوشخوانیهای شعر حافظ»، دانشنامهٔ حافظ، ۲: ۱۰۰۴.
منابع
- دادجو، درّه (۱۳۹۷). «خوشخوانیهای دیوان حافظ». در بهاءالدین خرمشاهی. دانشنامهٔ حافظ و حافظپژوهی. ج. ۲. تهران: نخستان پارسی. شابک ۹۷۸-۶۰۰-۹۹۷۶۴-۴-۷.
- حافظ شیرازی، شمسالدین محمد بن بهاءالدین محمد. قزوینی، محمد؛ غنی، قاسم، ویراستاران. دیوان حافظ. تهران: سینا.